Wikipedia

Antônio Silva

Antônio Silva (ur. 14 września 1979 w Brasílii) − brazylijski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA). W swojej karierze walczył dla wielu czołowych federacji m.in. Cage Warriors, Cage Rage Championships, Strikeforce czy Ultimate Fighting Championship. Mistrz organizacji Cage Rage (2005–2008) oraz EliteXC (2008) w wadze ciężkiej (do 120 kg).

Antônio Silva
Ilustracja
Antônio Silva w ringu.
Pełne imię i nazwisko

Antônio Carlos Silva

Pseudonim

Pezão, BigFoot

Data i miejsce urodzenia

14 września 1979
Brasília

Obywatelstwo

Brazylia

Wzrost

193 cm

Masa ciała

120 kg

Styl walki

kick-boxing, brazylijskie jiu-jitsu, judo, shōtōkan

Debiut

2005

Kategoria wagowa

ciężka, superciężka

Klub

American Top Team, Team Nogueira

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

32

Zwycięstwa

19

Przez nokauty

15

Przez poddania

2

Przez decyzje

2

Porażki

12

Remisy

0

Nieodbyte

1

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 07.11.2021.

Życiorys i życie prywatne edytuj

Przygodę ze sportami walki rozpoczął w wieku 4 lat od karate, a swój czarny pas otrzymał w wieku 12 lat. Po 14 latach treningu karate Silva przeszedł na brazylijskie jiu-jitsu i judo w wieku 17 lat.

Pod koniec 2020 roku Silva adoptował braci bliźniaków w swojej rodzinnej Brazylii[1].

Kariera MMA edytuj

Wczesna kariera edytuj

Zawodową karierę w MMA rozpoczął w 2005 roku w Wielkiej Brytanii. W tym samym roku zdobył mistrzostwa organizacji Cage Rage w wadze ciężkiej oraz mniej znaczącej Cage Warriors w wadze superciężkiej. W 2006 roku stoczył dwa wygrane pojedynki w Japonii, w organizacji Hero’s. W swojej ósmej walce doznał pierwszej porażki w karierze, gdy przegrał w grudniu 2006 roku w Vancouver przez techniczny nokaut z Amerykaninem Erikiem Pele.

W 2007 roku podpisał kontrakt z nowo powstałą amerykańską organizacją EliteXC. Po wygraniu trzech walk z rzędu dostał szansę walki o pierwsze mistrzostwo EliteXC w wadze ciężkiej przeciwko Justinowi Eilersowi. 26 lipca 2008 roku (gala EliteXC: Unfinished Business) pokonał Amerykanina przez techniczny nokaut w 2. rundzie, zdobywając tytuł. Przeprowadzone po walce testy antydopingowe wykryły w organizmie Silvy steryd anaboliczny boldenon. W konsekwencji California State Athletic Commission ukarała go grzywną oraz rocznym zawieszeniem[2]. Mimo nieprzyznania się do winy i wniesienia apelacji kara została podtrzymana[3].

Nie mogąc walczyć w USA, Silva podpisał kontrakt z japońską organizacją World Victory Road i stoczył w 2009 roku dwie zwycięskie walki w Japonii.

Strikeforce edytuj

W listopadzie 2009 roku zadebiutował w amerykańskiej organizacji Strikeforce, gdy przegrał przez jednogłośną decyzję z rodakiem Fabricio Werdumem. W 2010 roku stoczył dwie walki, obie wygrane − przeciwko Andrejowi Arłouskiemu i Mike’owi Kyle’owi.

W styczniu 2011 roku ogłoszono, że Silva wystąpi w 8-osobowym turnieju Strikeforce w wadze ciężkiej[4]. W rozegranym 12 lutego ćwierćfinale zmierzył się z byłym mistrzem PRIDE FC, Fiodorem Jemieljanienko. Pokonał go przez techniczny nokaut, gdy w przerwie między drugą a trzecią rundą lekarz orzekł o niezdolności Rosjanina do dalszej walki z powodu opuchlizny oka. Po pierwszej wyrównanej rundzie, w drugiej Brazylijczyk zdołał osiągnąć całkowitą dominację w parterze, dosiadając rywala oraz próbując zakończyć starcie ciosami pięściami, a także duszeniami i dźwignią na kolano[5]. W rozegranym 10 września półfinale Silva starł się z Danielem Cormierem. Amerykański eks-zapaśnik wyeliminował Brazylijczyka z turnieju, nokautując go w 1. rundzie[6].

UFC edytuj

W styczniu 2012 roku Silva podpisał kontrakt z największą światową organizacją MMA, Ultimate Fighting Championship. W swoim debiucie przegrał z byłym mistrzem UFC Cainem Velasquezem przez TKO w 1. rundzie[7]. 5 października (UFC on FX 5) wygrał swoją pierwszą walkę w UFC, pokonując przez TKO w 1. rundzie Travisa Browna[8].

Po zwycięstwie nad Holendrem Alistairem Overeemem, którego 2 lutego 2013 na UFC 156 znokautował w 3. rundzie, otrzymał szansę walki o mistrzostwo UFC wagi ciężkiej z ówczesnym mistrzem Cainem Velasquezem (23 maja 2013)[9], jednak nie wykorzystał danej mu szansy i szybko uległ przez TKO w 1. rundzie.

W latach 2013–2016, na sześć stoczonych pojedynków zdołał wygrać zaledwie jeden (Soą Paleleiem) oraz zanotował remis z Markiem Huntem po którym został zawieszony za podwyższony testosteron na dziewięć miesięcy[10]. Przegrywał przez ciężkie nokauty z czołówką wagi ciężkiej Andrejem Arłouskim, Frankiem Mirem, w rewanżu z Huntem oraz Stefanem Struve.

Kariera po zwolnieniu z UFC edytuj

Po zwolnieniu z UFC, walczył z Ivanem Shtyrkovem w Rosji 18 listopada 2016 roku. Przegrał walkę jednogłośną decyzją.

Następnie zmierzył się z Witalijem Minakowem na Fight Nights Global 68 w dniu 2 czerwca 2017 r. Przegrał walkę przez nokaut w drugiej rundzie.

28 lipca 2020 ogłoszono, że Silva podpisał kontrakt z Taura MMA. Oczekiwano, że zadebiutuje przeciwko Brettowi Martinowi na Taura MMA 11 30 października 2020 r., jednak walka została odwołana w tygodniu przed nią[11].

Następnie podpisał kontrakt z Arena Fighting Championship i oczekiwano, że zmierzy się z Chrisem Barnettem na AFC 2 12 grudnia 2020 r., ale całe wydarzenie zostało przełożone z powodu wielu przypadków COVID-19[12].

Powrócił do MMA 13 czerwca 2021 roku mierząc się przeciwko Quentinowi Domingosowi na Megdan Fighting 9. Przegrał walkę przez TKO w drugiej rundzie[13].

Następnie miał zawalczyć na Gamebred FC 2 przeciwko Alexowi Nicholsonowi 11 września 2021 roku, ale jego dotychczasowy kontrakt z Eagle Fighting Championship uniemożliwił mu rywalizację w tym wydarzeniu i został zastąpiony przez Jonathana Iveya[14].

Kariera w kickboxingu edytuj

W sierpniu 2017 podpisał kontrakt z Glory Kickboxing[15]. Zadebiutował przeciwko Rico Verhoevenowi na Glory 46 w dniu 14 października 2017 w Guangzhou w Chinach[16]. Po tym, jak został zdominowany przez prawdopodobnie nr 1 w kickboxingu wagi ciężkiej tamtych czasów, został znokautowany uderzeniem głową w drugiej rundzie. Sędzia przerwał walkę niecałą minutę później, oficjalnie ogłaszając wygraną przez TKO dla Verhoevena.

Silva wyzwał do walki Grega Tony’ego o tytuł World Kickboxing Network w wadze super ciężkiej podczas ostatniego dnia WKN World Cup 2019 w dniu 30 listopada 2019 r. w Auckland w Nowej Zelandii[17][18]. Walka została odwołana z powodu wycofania Silvy, który nie został oczyszczony medycznie po porażce przez nokaut w swojej poprzedniej walce[19].

Boks na gołe pięści edytuj

16 sierpnia 2019 r. ogłoszono, że podpisał kontrakt z Mistrzostwami Walki Bare Knuckle[20]. Następnie, 28 sierpnia 2019 r., ogłoszono, że zadebiutuje jako gwiazda BKFC 8 w starciu z innym weteranem UFC Gabrielem Gonzagą 19 października 2019 r. Przegrał walkę przez nokaut w drugiej rundzie[21].

Osiągnięcia edytuj

Mieszane sztuki walki edytuj

  • 2005: Mistrz Świata Cage Rage w wadze ciężkiej
  • 2005−2006: Mistrz Cage Warriors w wadze superciężkiej
  • 2008: Mistrz EliteXC w wadze ciężkiej
  • 2011: Strikeforce Heavyweight Grand Prix – półfinalista turnieju wagi ciężkiej

Problemy zdrowotne edytuj

Silva cierpi na akromegalię, przejawiającą się nienaturalną wielkością kończyn i części twarzy. W 2007 roku przeszedł w USA udaną operację usunięcia guza przysadki mózgowej, który powodował nadmierną produkcję hormonu wzrostu[22].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Sherdog.com, After Split With Taura MMA, Antonio Silva Signs to Fight Chris Barnett on Dec. 12 in France [online], Sherdog [dostęp 2021-11-07].
  2. ↑ Silva, Dewees Test Positive. sherdog.com, 21 sierpnia 2008. [dostęp 2011-01-03]. (ang.).
  3. ↑ Antonio Silva May Sign With Sengoku, Flout Suspension and Fight January 4. bloodyelbow.com, 12 listopada 2008. [dostęp 2011-01-03]. (ang.).
  4. ↑ Emelianenko-Silva, HW Tourney Slated for Feb. 12. sherdog.com, 4 stycznia 2011. [dostęp 2011-01-04]. (ang.).
  5. ↑ Brian Knapp: ‘Bigfoot’ Batters Fedor, Forces Stoppage. sherdog.com, 13 lutego 2011. [dostęp 2011-02-14]. (ang.).
  6. ↑ Brian Knapp: Barnett, Cormier Bound for Final. sherdog.com, 10 września 2011. [dostęp 2011-09-11]. (ang.).
  7. ↑ UFC 146: Dos Santos vs Mir – wyniki. mmarocks.pl, 26 maja 2012. [dostęp 2012-05-27]. (pol.).
  8. ↑ Tristen Critchfield: Antonio Silva Hands Travis Browne First Defeat at UFC on FX 5. sherdog.com, 5 października 2012. [dostęp 2012-10-05]. (ang.).
  9. ↑ Matt Erickson: Velasquez-Silva 2, dos Santos-Overeem booked for UFC 160 in May. mmajunkie.com, 13.02.2015. (ang.).
  10. ↑ John Morgan: Antonio 'Bigfoot' Silva fails post-fight drug test, stripped of $50,000 bonus. mmajunkie.com, 17.12.2015. (ang.).
  11. ↑ Guilherme Cruz, ‘Bigfoot’ Silva vs. Brett Martin, two other fights off of Friday’s Taura MMA 11 [online], MMA Fighting, 29 października 2020 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  12. ↑ Damon Martin, Artem Lobov’s return to MMA delayed after Arena Fight 2 canceled due to numerous positive COVID-19 tests [online], MMA Fighting, 8 grudnia 2020 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  13. ↑ MMA Fighting Newswire, Video: Antonio Silva protests TKO stoppage loss in MMA return [online], MMA Fighting, 14 czerwca 2021 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  14. ↑ Guilherme Cruz, ‘Bigfoot’ Silva out of Gamebred FC main event, booked to face Olympian at EFC [online], MMA Fighting, 1 września 2021 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  15. ↑ GLORY Announces Landmark Event in Mainland China on Oct. 14 [online], Glory Kickboxing [dostęp 2021-11-07].
  16. ↑ Guilherme Cruz, Rico Verhoeven, ‘Bigfoot' Silva collide in non-title bout at Glory 46 [online], MMA Fighting, 18 sierpnia 2017 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  17. ↑ Kickboxing – WKN. Kickboxing : Greg Tony s’attaque à "Bigfoot", la star de l’UFC [online], estrepublicain.fr [dostęp 2021-11-07] (fr.).
  18. ↑ Mark Hunt's epic battle remembered as Antonio 'Bigfoot' Silva announced to fight in Auckland [online], Stuff, 20 czerwca 2019 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  19. ↑ MMA: Antonio 'Bigfoot' Silva withdrawn for scheduled fight at Kickboxing and MMA World Cup in New Zealand [online], NZ Herald [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  20. ↑ Jesse Holland, Bigfoot Silva latest UFC veteran to become bare-knuckle boxer [online], MMAmania.com, 16 sierpnia 2019 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  21. ↑ Former UFC title challengers Antonio Silva, Gabriel Gonzaga to headline BKFC 8 [online], MMA Junkie, 28 sierpnia 2019 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  22. ↑ ANTONIO SILVA EXCLUSIVE INTERVIEW. mmasportsmag.com. [dostęp 2011-01-04]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Antônio_Silva&oldid=71621920”