Antonio García Mulet
Antonio García Mulet (ur. 17 listopada 1932 w Barcelonie) – hiszpański malarz. Jego styl malarski jest intensywny, graficznie surowy, przepełniony nadmiarem znaków. Swoją twórczością wyraża spojrzenie na świat, które jednocześnie jest humorystyczne i poważne[1].
 Antonio Garcia Mulet | |
| Data i miejsce urodzenia |
17 listopada 1932 |
|---|---|
| Narodowość |
Hiszpan |
| Dziedzina sztuki | |
Życiorys edytuj
Urodził się 17 listopada 1932 roku w Barcelonie. Jest synem Jose García Rodríguez i Madalena Mulet Ferran[1][2]. W roku 1956 zawarł związek małżeński z Minervą Leon. Para doczekała się dwojga dzieci: Elena García Leon – Lya (ur. 17 czerwca 1957), oraz Antonio García Leon (ur. 1 czerwca 1960)[1].
Mieszkał w Palma de Mallorca, gdzie zdobywał edukację w szkole „Flechas Navales”. W 1949 roku postanowił zmienić swoje otoczenie, w poszukiwaniu lepszego życia i przeprowadził się do Algierii[2]. Po krótkim czasie, dzięki swojej otwartości, chęci zdobywania wiedzy, wniknął w świat przebywających tam architektów z całego świata. Jego specyficzny sposób definiowania przestrzeni pozwolił mu na nawiązanie współpracy z najbardziej cenionymi architektami ówczesnego okresu. Szczególnie owocną współpracę, która szybko przerodziła się w przyjaźń, nawiązał z Jean-Jaquésem Deluz[1].
W roku 1962, wraz z rodziną, postanowił przeprowadzić się do Paryża. Posiadając już dużą wiedzę i doświadczenie rozpoczął swoją przygodę z malarstwem. Bardzo szybko stał się częścią sceny artystycznej tamtejszej epoki. Jego inspiracją byli Joan Miró i Antonio Saura. W ekspresjonizmie abstrakcyjnym znalazł sposób na oddanie swojej kreatywności[1].
Jako miłośnik graffiti, zainspirował się sylwetką Myszki Miki. Ta sugestia spowodowała, że stworzył osobistą stylizację postaci, wybierając ją jako symbol swojej twórczości. Ten prosty znak i sugestywny, stał się jego artystycznym podpisem[1].
Swoją pierwszą wystawę miał już jako doświadczony malarz w 1970 roku w Paryżu. René Char, przyjaciel i jednocześnie wielbiciel jego sztuki, który wprowadził go w kręgi ruchu dadaistycznego, które pozwoliły mu nawiązać bezpośredni kontakt z wieloma artystami tamtejsze epoki. Jednym z nich był między Juan Miró, który w książce „Collection dart UNESCO 10-18, podarował mu dedykację: „Para Mulet animańdole para que se lance a fondo”. (5 sierpnia 1968). W wolnym tłumaczeniu na: „Dla Muleta – namawiam Cię, abyś oddał się temu bez końca”[1].
W latach 70. Michael Tapié, znany krytyk, który zachwycił się jego pracami, otworzył przed nim drzwi do hiszpańskiej sceny artystycznej. Skutkiem czego była wystawa w galerii Ynganzo w Madrycie[1]. Antonio Garcia Mulet został doceniony przez międzynarodowe stowarzyszenie artystów, kuratorów, krytyków i kolekcjonerów, otrzymując w 1972 roku nagrodę Morgana na Biennale w Rawennie we Włoszech[2].
W 1973 roku został wydany album „MIRO 80”, gdzie wraz z wieloma wybitnymi artystami sceny światowej, oddał hołd Juan Miró na jego 80. urodziny. Udostępnił w nim swoje dzieło „Ecce Homo” Acrillico s/ tela 132 × 91[1].
Jako ceniony malarz obchodził 25. rocznicę swojej pracy artystycznej w Centrum Sztuki Współczesnej w Noyers-sur-Serein – Yonne[1].
Wraz ze swoją rodziną w 2000 roku zdecydował się powrócić w rodzinne strony na Majorkę. Bierze czynny udział w świecie artystycznym.
Jego otwartość, wyjątkowość, optymistyczne podejście do życia, chęć zdobywania nowych doświadczeń sprawia, że zjednał sobie ogromne grono wielbicieli. Inspirując się zmianami zachodzącymi w XXI wieku, chęcią przekazania nowemu pokoleniu swojej wizji, jak również pod wpływem sugestii przyjaciółki Mirelli Kurek Czarniak stworzył dzieło „Tęcza”, które wyraża jego ideę tolerancji i równości. Wspólny projekt bardzo ich połączył, dzięki czemu Mirella Kurek Czarniak stała się promotorem jego twórczości[1].
Wystawy edytuj
Wystawy osobiste edytuj
- 1970 Galería Le Soleil Dans La Tete, Paryż
- 1972 Galería Le Soleil Dans La Tete, Paryż
- 1973 Galería Ynganzo, Madryt
- 1974 Galería Le Soleil Dans La Tête, Paryż
- 1975 Galería Ynganzo, Madryt
- 1976 Galerie de la Culture, Prieuré de Vivoin
- 1977 Galería Ynganzo, Madryt
- 1980 Galería Lucernaire Fórum, Paryż
- 1983 Galería Jaquester, Paryż
- 1985 Galería Ynganzo, Madryt
- 1985 Abbaye de Saint-Savin-Sur-Gartempe
- 1985 Galerie Jaquester, Paryż
- 1988 Galería Ynganzo, Madryt
- 1989 Galería Jaquester, Paryż
- 1991 Fiac 91, Galería Jaquester, Paryż
- 1992 Galería Jaquester, Paryż
- 1995 C.A.C de Noyers-Sur-Sere. Retrospectiva, Regard sur 25 années de création
Źródło: Antonio Garcia Mulet[1].
Wystawy zbiorowe edytuj
1971:
- Prix Victor Choquet, Musée de la Monnaie, Paryż
- Salón Grands et Jeunes d’aujourd’hui, Paryż
- Salón de Réalites Nuvelles, Paryż
- Maison des Arts et Loisirs de Laon
- Salon National des Arts Plastiques des Finances, Clermond Ferrand
- Mois des Arts Palstique, Bagnolet
1972:
- Salon Grands et Jeunes d’Aujourd’hui, Grand Palais, Paryż
- Salon National des Arts Palstiques des Finances, Lille
- Hommage su Peuple Espagnol et á sa Culture,
- Service Culturel de Drancy
- 4a Binnale Morgan’s Paint, Ravenna, Włochy
- 3a Festival d’Art Plastiques de la Ville de Luchon, Aspectos de l’Art Actuel, Alençon
1973:
- Galería Il Giorno, Sediola, Włochy
- Salon des Réalités Nouvelles, Paryż
- Salon Grands et Jeunes d’Aujourd’hui, Grand Palais, Paryż
- 4a Biennale de Zaragoza, Hiszpania
- Miró 80 (Tributo), Escuela de arquitectura, Palma de Mallorca
1974:
- 2a Biennale d’Art Contemporain, Alençon
- Club Financier de Genéve en Madrid
- Galerie Hyspacys, Paryż
- 2a Mostra Internazionale di Pittura, Michetti, Włochy
1975:
- L’Art vivant contre la Peine de Mort, Foyer du Théatre d’Orsay, Paryż
- Libertés d’Expression et de Craéation, Palais des Sports M. thorez, Vitry
- Premier Salon de la Critique, La Galerie, Esplanade de la Défense
1976:
- Salon de Mai, Paryż
- 30 Espagnols, Galerie Suillerot, Paryż
- Les Baliseurs, Galerie Isabelle Lemaigre Dubreuil, Paryż,
- 30 Crèateurs, exposición itinerante en Francia, Paryż
- FIAC 76, Grand Palais, Paryż
- Maison de la Culture et des Loisirs présente: Le Soleil dans la Tête
1977:
- Auto Portraits, Galería Le Soleil dans la Tête, Paryż
- FIAC 77, Grand Palais, Paryż
- Les Artistes Espagnoles de l’Ecole de Paryż,
- Gallería Galos, Toulouse
1978:
- Peintres et Sculpteurs Espagnols Contemporains,
- Maison des Arts del Centre d’Action Culturelle de
- Montbéliard
1980:
- 60 Artistes pour un Musée, Centre Culturel du Mexique, Paris
- Peintres et Sculpteurs Espagnols, Vernissieux, Lyon
- Boomerang, Saint Savin sur Gartempe
1981:
- Esparce Cardin (Ligue Nationale contre le Cancer)
- Le dessin Contemporain, Musée de la SEITA, Paris
- (Exposición itinérante USA, Canadá,...)
1982:
- Peintres et Sculpteurs étrangers residant a Paryż,
- MJC de Belleville, Paryż
- Art Catalán Contemporain, Centre Culturel Pierre Bayle, Besançon
1983:
- Aspects de la Peinture Contemporaine, Musée d’Art Moderne, Troyes
- Salon de Mai, Paryż
1984:
- Peinture Contemporaine, Espace Belleville, Paryż
1985:
- Parcours, MJC de Belleville, Paryż
1987:
- SAGA, Grand Palais, Paryż
1988:
- Artistes Espagnols de Paris, Expace Belleville, Paryż
- Artistes Espagnols de Paris, Galerie Greca, Barcelona
- Forum d’Art Plastiques en Ile-de-France, Saint-Cloud
- Salon d’Octobre de Brive
1989:
- Face à face, Arts primitifs-Arts Aujourd’hui, Abbaye de Saint-Savin
1990:
- 9 Peintres de Barcelone, Abbaye des Prémontrés, Pont-à-Mousson
1991:
- Pour saluer le dessin, Museo Ingres, Montauban
1992:
- Galería Jaquester: Exposition collettive sur le thème du Paravent, Artistas españoles de la Escuela de Paris, Zaragoza
1995:
- Art Catalan Contemporain, Montpellier
Źródło: Antonio Garcia Mulet[1].
Muzea i zbiory publiczne edytuj
- Centre National d’Art Contemporain, Paryż
- Azienda Autonoma di Soggiorno di Ravenna, Italia
- Centro di Estetica, Torino, Italia
- Museo de Cuauhteloc, Mexico
- Taïwan Museum of Art
Źródło: Antonio Garcia Mulet[1].
Ilustracje do książek o sztuce edytuj
- Paysage à naître, texto de Jeannette-Jaqués Lévêque. Ediciones Le Soleil dans la Tête
- 4 Poèmes de Marwan Hoss, Ediciones Commune Mesure
- Vida y muerte de un Espantapájaros, Revue l’Immédiate
Źródło: Antonio Garcia Mulet[1].
Wyróżnienia edytuj
- Atribución del premio de la Biennale Morgan’s Paint de Ravenna, Włochy[1]