Antykwa klasycystyczna

Antykwa klasycystyczna – odmiana kroju czcionki przygotowana w 1784 roku przez Firmina Didota.

Antykwa klasycystyczna Didota
Ilustracja
Antykwa Didota autorstwa Firmina Didota
Klasyfikacja

antykwa

Twórca

Firmin Didot

Data stworzenia

1784

Inne nazwy

Didot

Znaki łacińskie

T

Antykwa klasycystyczna ewoluowała z powstałej w 1695 roku czcionki Romain du Roi zaprojektowanej przez Louisa Simonneau i znanej jako antykwa barokowa. Antykwa klasycystyczna charakteryzuje się dużym kontrastem pomiędzy grubymi i cienkimi elementami litery. Kontrast jest tak duży, że część cienką nazywamy włosowatą. Oś litery jest prostopadła do linii pisma. Litery okrągłe, podobnie jak w antykwie barokowej, pozostały cieniowane.

Głównymi typografami używającymi w swoich oficynach i drukach antykwy klasycystycznej byli, prócz Didotów, typograf włoski Giambattista Bodoni, który w 1789 roku stworzył stylowe pismo, na którym wzorowali się późniejsi twórcy oraz odlewacz i typograf niemiecki Justus Walbaum, który w 1803 roku stworzył odmianę pochyłą antykwy klasycystycznej.

Z antykwy klasycystycznej wywodzi się polski krój narodowy znany pod nazwą antykwy Półtawskiego – autorstwa Adama Półtawskiego.

Bibliografia

edytuj
  • Barbara Bieńkowska: Książka na przestrzeni dziejów. Warszawa: Centrum Edukacji Bibliotekarskiej, Informacyjnej i Dokumentacyjnej im. Heleny Radlińskiej, 2005. ISBN 83-88581-21-X.

Linki zewnętrzne

edytuj