Kawa po arabsku
Kawa po arabsku (arab. قهوة عربية, qahwa ʿarabiyya) – tradycyjna metoda parzenia kawy arabskiej w krajach arabskich.
W 2015 roku zwyczaje związane z przyrządzaniem kawy po arabsku jako symbolu gościnności w Arabii Saudyjskiej, Katarze, Omanie i w Zjednoczonych Emiratach Arabskich zostały wpisane na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO.
Przyrządzanie kawy po arabsku edytuj
Kawa po arabsku przyrządzana jest ze świeżo prażonych zielonych ziaren kawy arabskiej[1].
Przygotowywanie i podawanie kawy jest jednym z aspektów gościnności arabskiej[2]. Tradycyjnie cały proces przygotowywania kawy odbywa się na oczach gości i ma charakter ceremonialny[2].
Ziarna kawy umieszczane są na żeliwnej, płaskiej patelni i prażone nad otwartym ogniem[2]. Uprażone ziarna wsypywane są do miedzianego moździerza (hawun) i tłuczone miedzianym tłuczkiem[2]. Po utłuczeniu kawa przesypywana jest do wielkiego miedzianego dzbanka (dalla al-lukma), dodawana jest woda, a dzbanek stawiany jest na ogniu[2]. Po zaparzeniu napój jest przelewany do mniejszego dzbanka (dalla al-mizadż), z którego jest rozlewany do małych filiżanek (findżan) i serwowany do picia[2]. Filiżanki są niewielkie o cylindrycznym kształcie, często bez uszek[1].
Osoba przygotowująca kawę (mukahwi) podaje kawę najpierw najważniejszemu lub najstarszemu z gości i dalej serwuje osobie po jego prawicy[2]. Kawa nalewana jest do wysokości jednej czwartej filiżanki, a po wypiciu nalewana jest kolejna porcja[2]. Poruszanie filiżanką na boki sygnalizuje, że pijący nie chce już kolejnej kawy[2]. Z reguły pije się od jednej do trzech filiżanek[2]. Kawa pita jest gorąca, niemieszana, 1–2 minuty po odczekaniu, aż fusy osiądą na dnie filiżanki[3].
Kawa po arabsku jest mocna, bez cukru i ma lekko gorzkawy smak[2]. Czasami serwowana jest z dodatkiem kardamonu lub innych przypraw[2]. Do kawy podawane są często daktyle[2].
Kawa podawana jest w madżlisach, gdzie zbiera się lokalna społeczność, podczas ślubów i innych uroczystości, a także w domach wczesnym rankiem, w południe i wieczorem podczas wizyt gości[2].
W 2015 roku zwyczaje związane z przyrządzaniem kawy po arabsku jako symbolu gościnności w Arabii Saudyjskiej, Katarze, Omanie i w Zjednoczonych Emiratach Arabskich zostały wpisane na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Ghillie Basan: Middle Eastern Kitchen. Hippocrene Books, 2007, s. 37. ISBN 978-0-7818-1190-3. [dostęp 2017-08-20]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n UNESCO: NOMINATION FILE NO. 01074. [dostęp 2017-08-20]. (ang.).
- ↑ Ibp, Inc: Lebanon Country Study Guide Volume 1 Strategic Information and Developments. Int'l Business Publications, 2012, s. 89. ISBN 978-1-4387-7482-4. [dostęp 2017-08-20]. (ang.).
- ↑ UNESCO: Arabic coffee, a symbol of generosity. [dostęp 2017-08-20]. (ang.).