Archiwolta

Archiwolta późnoromańska – tzw. Brama Olbrzyma w Katedrze św. Szczepana w Wiedniu

Archiwolta – zdobione ornamentami, profilowane lico łuku, arkady zamykającej portal lub każdy inny łukowo u góry zakończony otwór w ścianie budowli, najczęściej bogato zdobione^[1]^[2]^[3].

Archiwoltę stosowano w architekturze wszystkich okresów i kierunków. Archiwolta występująca samodzielnie na płaszczyźnie muru nazywa się archiwoltą ślepą^[1].

Zobacz teżEdytuj

tympanon

PrzypisyEdytuj

↑ ^a ^b Sztuka świata. Słownik terminów A-K. tom 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 39. ISBN 978-83-213-4726-4.
↑ Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 19. ISBN 83-01-12365-6.
↑ Witold Szolginia: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich. Architektura i Budownictwo. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1975, s. 15.

BibliografiaEdytuj

Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 13. ISBN 83-85001-89-1.

[ReferenceA-1] Sztuka świata. Słownik terminów A-K. tom 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 39. ISBN 978-83-213-4726-4.

[2] Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 19. ISBN 83-01-12365-6.

[SZ-3] Witold Szolginia: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich. Architektura i Budownictwo. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1975, s. 15.

[1]

[2]

[3]