Aspiracje – zespół dążeń ukształtowanych na podstawie hierarchii wartości właściwych jednostce. Aspiracje zależą od samopoznania, samooceny i samookreślenia jednostki, a także od sytuacji społecznej. Jeśli jednostka trafnie określi swoją sytuację społeczną, potrafi także określić swoje aspiracje. Warto podkreślić, że aspiracje to dążenia, cele, do których jednostka dąży długotrwale, np. założenie rodziny, zdobycie określonego stanowiska, zawodu. Aspiracje są więc dążeniami jednostki, umotywowanymi możliwością ich realizacji.

"Aspiracje" są określone jako życzenia, pragnienia, zamierzenia dotyczące wyników własnego działania oraz osiąganych w przyszłości stanów związanych z wykonywaniem określonego zadania lub osiągnięciem jakiegoś celu.

Zdaniem W. Kopalińskiego[1] aspiracja to dążenie (do osiągnięcia czegoś), pragnienie (dopięcia celu, dobicia się czego). Według A. Sokołowskiej[2] to ogół pragnień i dążeń dotyczących osobistej przyszłości jednostki. Wincenty Okoń[3] definiuje aspiracje jako dążenie do osiągnięcia zamierzonych celów, do realizacji jakichś ideałów życiowych. A. Janowski[4] uważa je za w miarę trwałe i względnie silne życzenia jednostki dotyczące właściwości lub stanów, jakimi ma się charakteryzować jej życie w przyszłości, oraz obiektów, jakie w tym życiu będzie chciała uzyskać.

Klasyfikacje aspiracji edytuj

  • wysokie, niskie
  • zawyżone, adekwatne, zaniżone
  • aktualistyczne, perspektywistyczne
  • życzeniowe, działaniowe
  • uświadomione, latentne
  • kierunkowane na stan, ukierunkowane na przedmiot
  • edukacyjne, ludyczne, zawodowe, do samokształcenia, społeczno - polityczne, rodzinne, rekreacyjne, towarzyskie, ekonomiczne.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Kopaliński W. (1989), Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, Warszawa, Wiedza Powszechna, s.47
  2. Sokołowska A. (1967), Stosunek młodzieży do jej perspektyw życiowych, Warszawa, PWN
  3. Okoń W. (1998), Nowy słownik pedagogiczny, Warszawa, Wydawnictwo Akademickie Żak
  4. Janowski A. (1977), Aspiracje młodzieży szkół średnich, Warszawa,PWN, s.32