Astigmatic (album)
Astigmatic – czwarty album studyjny Krzysztofa Komedy-Trzcińskiego, wydany w 1966 roku. Przez wielu recenzentów, krytyków i słuchaczy uważany jest za jedno z największych dokonań muzycznych zarówno Komedy, jak i całej polskiej szkoły jazzowej[1][2][3][4].
| ||||
| Album studyjny Krzysztofa Komedy | ||||
| Wydany | 1966 | |||
| Nagrywany | 5–7 grudnia 1965 | |||
| Gatunek | jazz, jazz nowoczesny | |||
| Długość | 46:00 | |||
| Wydawnictwo | Polskie Nagrania „Muza” (Nr kat. XL/SXL-0298) | |||
| Album po albumie | ||||
| ||||
ProdukcjaEdytuj
Zbigniew Namysłowski tak opisał okres tworzenia płyty:
 |
Teksty i inspiracjeEdytuj
Album to trzy rozbudowane utwory autorstwa samego Komedy. „Kattorna” oparta została na motywie z filmu Henninga Carlsena pod tym samym tytułem (pol. Kocice), zaś „Svantetic” poświęcony jest szwedzkiemu poecie i przyjacielowi Komedy Svante Foersterowi[5].
OdbiórEdytuj
W PolsceEdytuj
Ówczesna władza nie tolerowała zarówno muzyki Komedy, jak i całej muzyki jazzowej, uważając ją za przejaw zepsucia Zachodu. Kiedy artysta starał się o przyjęcie do ZKP, wraz z podaniem złożył swoje nagrania, m.in. z Astigmatic. Nie został jednak przyjęty, a jego nagrania uznano za „zbyt powierzchowne”[6].
Sława i uznanie przyszły dopiero po latach. Płyta zdobyła tytuł „najlepszego albumu polskiego jazzu wszech czasów”[7][8] według czytelników magazynu Jazz Forum. Astigmatic został doceniony też przez słuchaczy radiowej Dwójki: zajął 2. miejsce w plebiscycie „Najlepsze płyty jazzowe wszech czasów”[9] oraz 1. miejsce wśród „Najlepszych nagrań w historii polskiego jazzu”[10].
Poza PolskąEdytuj
Richard Cook i Brian Morton w ogromnym przewodniku płytowym The Penguin Guide to Jazz on CD wśród kilku najważniejszych płyt w historii jazzu wymienili właśnie Astigmatic (innym polskim albumem w tym gronie jest Leosia Tomasza Stańki)[11], zaś założyciel wytwórni płytowej ECM, Manfred Eicher uznał tę płytę za kamień milowy w historii jazzu[6]. Krytyk Stuart Nicholson określił płytę „znaczącym odejściem od dominującego amerykańskiego podejścia [do jazzu] i jednocześnie powstaniem konkretnej europejskiej estetyki.”[12]. W lutym 2008 roku Hans J. Wulff. podczas kilońskich wykładów dotyczących badania muzyki filmowej, na których przybliżał sylwetkę Krzysztofa Komedy, zaznaczył, że w podobnym tonie o płycie wypowiadali się ówcześni eksperci sceny jazzowej[13].
Lista utworówEdytuj
SkładEdytuj
Źródło: KPPG[14].
Komeda Quintet w składzie:
PrzypisyEdytuj
- ↑ KRZYSZTOF KOMEDA – „Astigmatic” (pol.). 26 lipca 2004. [dostęp 2014-12-13].
- ↑ Jazzis: Astigmatic (ang.). 24 kwietnia 2012. [dostęp 2014-12-13].
- ↑ a b „Astigmatic” – Krzysztof Komeda Quintet. 07 czerwiec 2011. [dostęp 2014-12-10].
- ↑ Slava Gliožeris: KRZYSZTOF KOMEDA Astigmatic (ang.). 07 luty 2011. [dostęp 2014-12-13].
- ↑ Astigmatic, Krzysztof Komeda: Product Description (ang.). [dostęp 2014-12-13].
- ↑ a b Donata Subbotko: Żółty mustang Krzysia – wywiad z żoną Krzysztofa Komedy (pol.). 23.04.2009. [dostęp 2014-12-14].
- ↑ Paweł Brodowski: SIEDEMDZIESIĄTAWKA (pol.). jazzforum.com.pl, 2009-09-09. [dostęp 2016-07-22].
- ↑ Marek Dusza: Komeda @80 (pol.). rp.pl, 2011-04-27. [dostęp 2012-05-18].
- ↑ Poznaj najlepsze płyty jazzowe wszech czasów. polskieradio.pl
- ↑ Komeda na czele jazzowego topu wszech czasów! polskieradio.pl
- ↑ Tomasz Wiścicki. Sfilmowana historia polskiego jazzu. „Więź”. 11-12 (613), s. 126, 2009. Warszawa: Towarzystwo „WIĘŹ”.
- ↑ KRZYSZTOF KOMEDA: ASTIGMATIC jazz.com
- ↑ Hans Wulff: Kieler Beiträge zur Filmmusikforschung / Archiv der Komponisten (niem.). 15.10.2008. s. 2. [dostęp 2014-12-14].
- ↑ a b Astigmatic w Katalogu Polskich Płyt Gramofonowych