Aszur-bunaja-usur (akad. Aššur-būnāja-uṣur[1][2], zapisywane mdAššur-dù-a-a-pap[1], tłum. „Aszurze, strzeż mego wyglądu!”[3][4]) – wysoki dostojnik pełniący urząd rab szake („wielkiego podczaszego”) za rządów asyryjskich królów Salmanasara III (858-824 p.n.e.) i Szamszi-Adada V (823-811 p.n.e.). Czterokrotnie, w 855, 844, 825 i 816 r. p.n.e., pełnił również urząd limmu (eponima).

Zgodnie z asyryjskimi listami i kronikami eponimów Aszur-bunaja-usur zajmował urząd eponima cztery razy - trzykrotnie za rządów Salmanasara III (w 855, 844 i 825 r. p.n.e.) i raz za rządów Szamszi-Adada V (w 816 r. p.n.e.)[5][2][1]. O tym, iż mamy tu do czynienia z jedną i tą samą osobą, świadczyć może fakt, iż zarówno jako eponim w 855 r. p.n.e., jak i jako eponim w 816 r. p.n.e., nosi on ten sam tytuł „wielkiego podczaszego”[5]. Wydaje się, iż w jakiś czas po 855 r. p.n.e. mógł on na pewien czas przestać być „wielkim podczaszym”, gdyż w 838 r. p.n.e. tytuł ten nosił już inny eponim, Ninurta-kibsi-usur[5]. Najprawdopodobniej w tym czasie Aszur-bunaja-usur był gubernatorem jednej z prowincji, gdyż w asyryjskich listach eponimów w uszkodzonym wpisie za rok 844 p.n.e. przedstawiany jest on jako „Aszur-bunaja[6], gubernator...” (Aššur-dù-a-a ša...)[1]. Nie wiadomo jaki tytuł zajmował Aszur-bunaja-usur w 825 r. p.n.e., gdy ponownie został eponimem (tekst asyryjskiej listy eponimów jest w tym miejscu uszkodzony)[5].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Glassner J.-J., Mesopotamian..., s. 165-167.
  2. a b Assyrian Eponym List. oracc.museum.upenn.edu. [dostęp 2014-10-14]. (ang.).
  3. hasło būnu, The Assyrian Dictionary, tom 2 (B), The Oriental Institute, Chicago 1965, s. 321.
  4. patrz tłumaczenie imienia Szamasz-bunaja-usur w haśle Šamaš-bunaya (person), w: Assyrian empire builders - People, gods and places. ucl.ac.uk. [dostęp 2014-10-14]. (ang.).
  5. a b c d Grayson A.K., Assyrian ..., s. 33.
  6. Aszur-bunaja jest skróconą wersją imienia Aszur-bunaja-usur; patrz hasło Šamaš-bunaya (person) w: Assyrian empire builders - People, gods and places. ucl.ac.uk. [dostęp 2014-10-14]. (ang.).

Bibliografia edytuj