Wikipedia

Aureliusz Passelli

Aureliusz Karol Passelli vel Passella[a] (ur. 16 września 1876 w Przemyślu, zm. 10 grudnia 1948[2]) – pułkownik taborów Wojska Polskiego.

Aureliusz Karol Passelli
pułkownik taborów pułkownik taborów
Data i miejsce urodzenia

16 września 1876
Przemyśl

Data śmierci

10 grudnia 1948

Przebieg służby
Lata służby

do 1927

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Ministerstwo Spraw Wojskowych

Stanowiska

szef wydziału

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Życiorys edytuj

Urodził się 16 października 1876 w Przemyślu, ówczesnym mieście powiatowym Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Władysława (1842-1897) i Franciszki z Nebeskich (1855-1944)[3]. Ukończył szkołę średnią i szkołę oficerską (1898). Był zawodowym oficerem cesarskiej i królewskiej Armii. Od 1899 służył w Galicyjskim Pułku Piechoty Nr 45 w Przemyślu[4][5][6]. Początkowo jako porucznik bez określonego starszeństwa[7], a później ze starszeństwem z 31 sierpnia 1900 w korpusie oficerów piechoty[8]. Na stopień nadporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 listopada 1905[9]. W 1906 został przeniesiony do korpusu oficerów prowiantowych i wyznaczony na stanowisko oficera prowiantowego w macierzystym pułku[10]. W 1909 został przeniesiony do Górnoaustriacko-Salzburgskiego Pułku Dragonów Nr 4 w Enns na stanowisko oficera prowiantowego[11]. W 1911 został przeniesiony na takie same stanowisko do Galicyjskiego Pułku Ułanów Nr 1 we Lwowie[12]. W jego szeregach wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach[13]. Na stopień kapitana prowiantowego został mianowany ze starszeństwem z 1 maja 1914[14]. Pułk Ułanów Nr 1 pozostał jego oddziałem macierzystym do 1918[15][16].

Od 8 grudnia 1915 do 1 kwietnia 1916 roku jako szef intendentury oraz komendant taborów i koni Komendy Legionów Polskich. W 1917 roku komendant szkoły oficerów taborów i szkoły oficerów kasowych Legionów Polskich. 2 czerwca 1917 generalny gubernator warszawski, generał piechoty Hansa Hartwiga von Beselera awansował go na majora. Po bitwie pod Rarańczą internowany w obozie w Huszt. Z dniem 5 listopada 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia majora wojsk taborowych[17]. Od 10 grudnia 1918 roku pełnił obowiązki na stanowisku szefa Sekcji Taborów (Materiałów Trenowych) Departamentu IV Gospodarczego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. 25 kwietnia 1919 roku został szefem Sekcji II Taborowej Departamentu XI dla Spraw Koni i Taborów. Od 20 maja 1919 roku pełnił równocześnie obowiązki Inspektora Wojsk Taborowych[18]. Od 14 kwietnia 1920 roku był pełniącym obowiązki szefa Sekcji IV Taborowej Departamentu I Broni Głównych i Wojsk Taborowych MSWojsk[19]. 18 stycznia 1921 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i przeniesiony do Głównej Stacji Zbrojnej Oficerów w Warszawie[20][21].

3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 2. lokatą w korpusie oficerów taborowych[22]. 23 października 1923 roku został przeniesiony ze stanowiska oficera do zleceń szefa Sztabu Generalnego do Departamentu X Przemysłu Wojennego Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisku szefa wydziału, pozostając oficerem nadetatowym 1 dywizjonu taborów w Warszawie[23][24]. Następnie został przesunięty w tym departamencie na stanowisko inspektora przemysłu[25]. 27 stycznia 1925 roku został mianowany szefem Wydziału Wojsk Taborowych w Departamencie II MSWojsk[26][27]. 1 października 1925 roku został przeniesiony do kadry oficerów taborowych i wyznaczony na stanowisko szefa Wydział Taborowego Departamentu II Kawalerii MSWojsk[28]. Z dniem 1 marca 1927 roku został mu udzielony dwumiesięczny urlop z zachowaniem uposażenia, a z dniem 30 kwietnia 1927 roku został przeniesiony w stan spoczynku[29]. Mieszkał w Warszawie[30].

 
Grobowiec rodziny Passellich

Został pochowany na cmentarzu Głównym w Przemyślu (kwatera 14-1-14)[31].

Ordery i odznaczenia edytuj

austro-węgierskie

Uwagi edytuj

  1. ↑ 12 maja 1921 minister spraw wojskowych zezwolił pułkownikowi wojsk taborowych Aereliuszowi Karolowi Pasella na zmianę nazwiska rodowego „Passella” na „Passelli”[1].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 28 maja 1921, s. 1014.
  2. ↑ przemysl.pbw.org.pl. [dostęp 2015-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  3. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-08-19]..
  4. ↑ a b Schematismus 1900 ↓, s. 477.
  5. ↑ Schematismus 1901 ↓, s. 485.
  6. ↑ Schematismus 1906 ↓, s. 506.
  7. ↑ Schematismus 1900 ↓, s. 303.
  8. ↑ Schematismus 1901 ↓, s. 304.
  9. ↑ Schematismus 1906 ↓, s. 293.
  10. ↑ Schematismus 1907 ↓, s. 515, 1049.
  11. ↑ Schematismus 1910 ↓, s. 753, 1136.
  12. ↑ Schematismus 1912 ↓, s. 817, 1166.
  13. ↑ a b Schematismus 1914 ↓, s. 727, 1052.
  14. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 616, 970.
  15. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 800, 1289.
  16. ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 1005, 1611.
  17. ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 14 z 30 grudnia 1918 r., poz. 422.
  18. ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 57 z 24 maja 1919 roku, poz. 1832.
  19. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 15 z 24 kwietnia 1920 roku.
  20. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 4 z 29 stycznia 1921 roku.
  21. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 12 lutego 1921 roku, s. 270.
  22. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 281.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 71 z 13 listopada 1923 roku, s. 753.
  24. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 26, 1027, 1039.
  25. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 26.
  26. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 4 lutego 1925 roku, s. 52.
  27. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. XIII, 938, 949.
  28. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 109 z 21 października 1925 roku, s. 585-586.
  29. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1927 roku, s. 39, 44.
  30. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 886.
  31. ↑ Cmentarze Przemyśl - Lokalizacja osoby zmarłej [online], www.cmentarzeprzemysl.pl [dostęp 2021-05-22].
  32. ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410.
  33. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1027.
  34. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634.
  35. ↑ M.P. z 1934 r. nr 6, poz. 12.
  36. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-08-19]..
  37. ↑ Schematismus 1909 ↓, s. 541.

Bibliografia edytuj

  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1900. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1899. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1901. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1900. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1905. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1907. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1906. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1910. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1909. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
  • Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 555. [dostęp 2021-05-22].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aureliusz_Passelli&oldid=71991152”