Aurore (winorośl)
Aurore – mieszaniec międzygatunkowy odmian winorośli[2] (seibel 788 x seibel 29), wyhodowany we Francji[1] około 1860 roku[4].
Grono aurore | |
Gatunek | |
---|---|
Inne nazwy |
Seibel 5279[1] |
Najstarsza nazwa |
Seibel 5279 |
Hodowca | |
Rok wyhodowania |
1860 |
Pochodzenie | |
Ważne regiony uprawy | |
Identyfikator VIVC |
784 |
Przeznaczenie owoców |
wino |
Kolor skórki |
zielonożółty |
Charakterystyczne aromaty |
neutralny[2] |
Cechy uprawowe | |
Dojrzewanie |
połowa września |
Klimat uprawy |
chłodne rejony |
Mrozoodporność | |
Preferowane gleby |
średniej klasy o pH poniżej 7 |
Min. suma temp. (SAT) |
2300 |
GDDC |
995 |
Proporcje gatunków w aurorze kształtują się następująco: 68,8% Vitis vinifera + 25,0% Vitis rupestris + 6,3% Vitis lincecumii[5].
Opis
edytujOdmiana bardzo plenna. Grona są średniej wielkości, cylindryczne, wydłużone, średnio zwarte lub luźne. Owoce osiągają pełną dojrzałość w drugiej dekadzie września. Jagody są małe lub średniej wielkości, prawie kuliste, jasnożółte, w pełnej dojrzałości z delikatnym, różowym rumieńcem. Miąższ jest soczysty, słodki, bez wyczuwalnego aromatu. Młode pędy, listki przykoronkowe, ogonki liści i szypułki gron lekko zaczerwienione. Jagody z charakterystyczną kropką.
Wartość odmiany polega głównie na jej odporności na choroby i niezawodności plonowania. Przydatna do uprawy w chłodniejszych rejonach. Najlepiej rośnie i owocuje na glebach lekko kwaśnych. Przy odczynie gleby zbliżonym do obojętnego, występują na starszych liściach objawy niedoboru magnezu – są to żółtobrązowe plamy na blaszkach liściowych, głównie w przestrzeniach między bocznymi nerwami[3].
Cięcie
edytujKrzew nie ma specjalnych wymagań co do rodzaju prowadzenia i długości pędów owocujących[2].
Fenologia
edytujWiosenną wegetację rozpoczyna wcześnie. Jagody dojrzewają w drugiej dekadzie września. W polskich warunkach klimatycznych nie wymaga okrywania na zimę. Pąki wytrzymują spadki temperatur do –28 °C. Jako jedna z nielicznych odmian spoza Vitis labrusca nadaje się do wysokopiennego formowania w formie pergoli[2].
Synonimy
edytujAthiri, Feri Szőlő, ope Szőlő, Redei, S-5279, Seibel 5279 oraz Aurora. W Polsce bardziej znana jako Aurora[2][3]. Nie należy jednak mylić z odmianą deserową ‘Aurora’ V.vinifera uprawianą na południu Europy[6]
Choroby
edytujNa choroby aurora jest wystarczająco odporna – przy sprzyjających warunkach nie wymaga ochrony chemicznej[3][2].
Dojrzewanie
edytuj- Skierniewice 2012 – zbiór: 15/09, plon: 1,55 kg/krzew, masa gron: 110 g, masa jagód: 2,4 g, ekstrakt: 19,8%[7].
Wino
edytujWino otrzymane z tej odmiany jest lekkie, mało ekstraktywne, przeciętnej jakości, bez negatywnych cech smakowo-aromatycznych. Wymaga kupażowania z innymi winami o wyraźniejszym aromacie i wyższym ekstrakcie[3][8]. Możliwe są jednak także wina odmianowe z aurore[9].
Rozpowszechnienie
edytujOdmiana rozpowszechniona najbardziej w Ameryce Północnej – USA i Kanada. W Europie najwięcej nasadzeń to Anglia i Polska. Odmiana znana w Polsce od dawna[3]. Mimo nowych i jakościowo lepszych odmian do wyrobu wina jest nadal uprawiana ze względu na mniejsze wymagania cieplne oraz odporność na choroby.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Aurore w bazie danych Instytutu Hodowli Winorośli Geilweilerhof. [dostęp 2016-10-19]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Jerzy Lisek: Winorośl w uprawie przydomowej i towarowej. Warszawa: Hortpress, 2011, s. 43,53,209,2010,2014.
- ↑ a b c d e f Roman Myśliwiec: Uprawa winorośli. winnica.golesz.pl, 2012. s. 38. [dostęp 2015-04-04].
- ↑ Lisa Smiley (Iova State University): Aurore. Iova State University, 2016. [dostęp 2017-02-14].
- ↑ Michael Striem: Genetyczne pochodzenie odmian winorośli hybrydowych. 2010. [dostęp 2015-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-06)].
- ↑ Aurora w bazie danych Instytutu Hodowli Winorośli Geilweilerhof. [dostęp 2016-10-19]. (ang.).
- ↑ Jerzy Lisek: Sad Nowoczesny 4/2013 - Plonowanie 2012. Warszawa: Hortpress, 2013, s. 211.
- ↑ Winnica Jasiel: Wino Malva. [dostęp 2015-05-14]. (pol.).
- ↑ Winnica NDP: Wino Novum Aurora 2012. [dostęp 2016-10-19]. (pol.).