Avelino de Freitas de Meneses
Avelino de Freitas de Meneses (ur. 10 listopada 1958 w Lajes) – portugalski historyk, profesor Uniwersytetu Azorów (port. Universidade dos Açores, UAC) i rektor tej uczelni (2003–2011)[1][2][3].
 2017 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość | |
| Tytuł naukowy |
doktor nauk historycznych |
| Alma Mater |
Uniwersytet Azorów, |
| Uczelnia |
Uniwersytet Azorów |
| Stanowisko |
profesor, rektor, |
| Odznaczenia | |
| |
ŻyciorysEdytuj
Urodził się na wyspie Terceira w miejscowości Lajes (Praia da Vitória, Terceira, Azory), znanej jako miejsce lokalizacji bazy Portugalskich Sił Powietrznych (port. Força Aérea Portuguesa, FAP; Air Base #4 Lajes Field)[4]. Studiował historię na Uniwersytecie Azorów, gdzie uzyskał licencjat w roku 1981. W następnych latach studiował pedagogikę na Uniwersytecie w Coimbrze (Provas de Aptidão Pedagógica e Capacidade Científica)[5]; studia ukończył w roku 1985. Po uzyskaniu w 1988 r. stopnia naukowego doktora w dziedzinie historii nowożytnej i współczesnej został profesorem uczelnianym UAC[1]. W latach 1992–1995 i 2000–2001 pełnił funkcję kierownika Zakładu Historii, Filozofii i Nauk Społecznych[1]. Od roku 2002 był dyrektorem Centro de Estudos Gaspar Frutuoso (CEGF)[6][7], a od 2003 do 2011 r. – rektorem UAC (dwie kadencje)[1].
Prowadzi kursy historii na różnych poziomach studiów, m.in. był w latach 1996–2003 koordynatorem kształcenia magisterskiego w uczelnianym Centrum Historii Wysp Atlantyckich (XV–XIX w.)[1].
Uczestniczy w pracach portugalskich instytucji i stowarzyszeń historycznych, m.in. jako członek Komitetu Naukowego Instytutu Camõesa lub Komitetu Monitorującego Centro de História da Sociedade e da Cultura (CHSC) Uniwersytetu w Coimbrze[8].
Publikacje (wybór)Edytuj
Jest autorem, współautorem lub redaktorem 12 książek[2], w tym np[9][10]:
- As Lajes da Ilha Terceira – Aspectos de Sua História, wyd. BLU Edições (2001), ISBN 972-95135-8-9,
- Das Autonomias à Autonomia e à Independência, wyd. Letras Lavadas Edições,
- O Reino, As Ilhas E O Mar Oceano, wyd. Centro De História De Além-Mar,
- Das Autonomias à Autonomia e à Independência, wyd. Letras Lavadas Edições,
- Antigamente, era assim!, wyd. Publiçor.
i ponad 80 artykułów[2], w tym m.in.[11]:
- 2009 – Os Açores e os impérios : séculos XV a XX,
- 1997 – Os Açores na História do Atlântico : sustentáculo da aproximação dos mundos e acervo de património cultural submarino,
- 29-Abr-2005 – A administração municipal de Ponta Delgada nos primórdios da autonomia (1896–1910) Meneses, Avelino de Freitas de; Cordeiro, Carlos Alberto da Costa; Machado, José Joaquim Ferreira (współautorzy:. Cordeiro, Carlos Alberto da Costa; Machado, José Joaquim Ferreira)
- 2005 – Agualva e Vila Nova : uma raiz comum,
- 1995 – Contestação popular e impiedade régia : o motim de Angra em 1757,
- 2001 – As histórias nacional, regional e local nos programas e manuais escolares dos ensinos básico e secundário,
- 2001 – As ilhas, os arquivos e a história : o caso dos Açores,
- 1999 – Os ilhéus na colonização do Brasil : o caso das gentes do Pico na década de 1720,
- 2000 – Madalena (Pico), 8 de Março de 1723 : as condições da criação de um município,
- 2002 – Uma memória de Portugal,
- 2007 – Portugal é o mar,
- 2006 – Prefácio do Catálogo das Publicações do Departamento de Biologia 1976–2006,
- 2005 – O Significado de uma Expedição,
- 2003 – Sobre história da solidariedade,
- 2010 – O vinho na História dos Açores: a introdução, a cultura e a exportação.
Informacje o jego publikacjach zamieszcza na swoich stronach m.in. Portal of Memories of Africa and the East, na którym są podejmowane próby upamiętnienia historycznych więzi między Portugalią i państwami portugalskojęzycznymi (luzofonia), w celu budowania zbiorowej tożsamości mieszkańców tych krajów[12][13].
OdznaczeniaEdytuj
W 2011 roku Avelino de Freitas de Meneses został uhonorowany Krzyżem Wielkim Orderu Edukacji Publicznej (port. Ordem da Instrução Pública, Grande-Oficial). Odznaczenie jest od 1929 r. nadawane przez prezydenta Portugalii osobom, instytucjom oraz miejscowościom „za znaczące zasługi w dziedzinie wychowania i nauczania”[2][14].
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c d e Rektor UAC, Avelino de Freitas de Meneses (CV). forumroosevelt.files.wordpress.com. [dostęp 2012-09-16]. (port.).
- ↑ a b c d Grande Entrevista (Açores); Avelino de Freitas de Meneses. [w:] Programação TV; Rádio e Televisão de Portugal [on-line]. www.rtp.pt, 2011-11-02. [dostęp 2012-09-15]. (port.).
- ↑ Avelino Freitas de Meneses na www UAC. www.uac.pt. [dostęp 2016-07-31]. (port.).
- ↑ Lajes Field. militarybases.com. [dostęp 2012-09-16]. (port.).
- ↑ Provas de Aptidão Pedagógica e Capacidade Científica. www.uc.pt. [dostęp 2012-09-16]. (port.).
- ↑ Centro de Estudos Gaspar Frutuoso (CEGF). www.uac.pt. [dostęp 2016-07-31]. (port.).
- ↑ Centro de Estudos Gaspar Frutuoso (CEGF); Investigadores. gasparfrutuoso.wordpress.com. [dostęp 2012-09-16]. (port.).
- ↑ Centro de História da Sociedade e da Cultura. www.uc.pt. [dostęp 2012-09-16]. (port.).
- ↑ Autores Açoreanos w livrariagil.com. www.livrariagil.com. [dostęp 2016-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-28)]. (port.).
- ↑ Otros recursos de Meneses, Avelino de Freitas de. biblioteca.universia.net. [dostęp 2012-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (port.).
- ↑ DSpace; Repositório da Universidade dos Açores. repositorio.uac.pt. [dostęp 2012-09-16]. (port.).
- ↑ Portal of Memories of Africa and the East. memoria-africa.ua.pt. [dostęp 2012-09-16]. (port.).
- ↑ Avelino de Freitas de Meneses – publikacje zamieszczone w portalu. memoria-africa.ua.pt. [dostęp 2012-09-16]. (port.).
- ↑ Avelino de Freitas de Meneses recebe elevadas distinções Nacional e Regional. www.horta.uac.pt. [dostęp 2012-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-01)]. (port.).
Linki zewnętrzneEdytuj
- Publicações do Departamento de História, Filosofia e Ciências Sociais no Repositório da Universidade dos Açores (publikacje Zakładu Historii Filozofii i Nauk Społecznych Uniwersytetu Azorów). www.dhfcs.uac.pt. [dostęp 2012-09-16]. (port.).