Avro 707brytyjski, eksperymentalny bombowiec, służący do zbadania konstrukcji samolotu bezogonowego ze skrzydłami w układzie delta, zastosowanej następnie podczas budowy bombowca Avro 698 znanego lepiej pod nazwą Avro Vulcan.

Avro 707
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Wielka Brytania

Producent

Avro

Typ

eksperymentalny bombowiec

Konstrukcja

metalowa

Załoga

1/2

Historia
Data oblotu

4 września 1949

Liczba egz.

5

Liczba wypadków
 • w tym katastrof


1

Dane techniczne
Napęd

1 x Silnik turboodrzutowy Rolls-Royce Derwent

Ciąg

15,6 kN każdy

Wymiary
Rozpiętość

10,41 m

Długość

12,90 m

Wysokość

3,53 m

Powierzchnia nośna

39 m²

Masa
Startowa

4 310 kg

Osiągi
Prędkość maks.

747 km/h

Dane operacyjne
Użytkownicy
Wielka Brytania

Historia

edytuj

W 1948 roku brytyjskie Ministerstwo Lotnictwa wydało specyfikację (Specification E.15/48.) opisującą wymagania techniczne na nowy średni bombowiec z napędem odrzutowym o dużym zasięgu i udźwigu. Wykonania zadania podjęła się firma Avro. Konstruktorzy firmy doszli do wniosku, że najlepszym rozwiązaniem, które spełni zakładane wymagania będzie konstrukcja bezogonowa ze skrzydłami typu delta. W owym czasie parametry i zachowanie się tego typu skrzydeł przy lotach z dużymi prędkościami były znane i przebadane w tunelach aerodynamicznych, niewiadomą stanowiło zachowanie się samolotów w układzie delta przy lotach z niewielkimi prędkościami. Aby zbadać zachowanie się samolotu w tym zakresie prędkości postanowiono zbudować w pełni sprawny i latający model przyszłego samolotu o wielkości 1/3 przyszłego bombowca. Prototyp nowej maszyny Avro 707 oznaczony jako VX784 wzniósł się po raz pierwszy w powietrze w bazie w Boscombe Down 4 września 1949 roku. Niestety już niecały miesiąc później 30 września maszyna uległa wypadkowi i całkowitemu zniszczeniu. Następny samolot Avro 707B o znakach rejestracyjnych VX790 w swój pierwszy lot poleciał 6 września 1950 roku. Samolot był używany do badań zachowania się maszyny przy lotach o niewielkiej prędkości. Aby zbadać charakterystykę samolotu podczas lotów z dużymi prędkościami zbudowano dwa prototypy oznaczone jako Avro 707A ze znakami rejestracyjnymi WD280 i WZ736, pierwszy z nich wzniósł się w powietrze w czerwcu 1951 roku a drugi 20 lutego 1953 roku. Ostatnim wybudowanym egzemplarzem była wersja Avro 707C ze znakami WZ744, z miejscami dla dwóch pilotów, siedzących obok siebie. Samolot ten służył do treningów przyszłych załóg Vulcanów a pierwszy lot wykonał 1 lipca 1953 roku. Do naszych czasów zachowały się trzy egzemplarze Avro 707. Jeden Avro 707A WD280 prezentowany jest w Royal Australian Air Force Museum w Point Cook w Australii a drugi 707A WZ736 w Museum of Science and Industry w Manchesterze. Avro 707C WZ744 wystawiany jest w Royal Air Force Museum w Cosford w hrabstwie Warwickshire.

Konstrukcja

edytuj

Samolot był całkowicie metalowym, wolnonośnym, średniopłatem napędzanym pojedynczym silnikiem turboodrzutowym Rolls-Royce Derwent. Skrzydło typu delta o skosie krawędzi natarcia 50° i prostej krawędzi spływu, na której umieszczono lotki i stery wysokości. Usterzenie pionowe skośne z brzechwą grzbietową. Pod sterem kierunku umieszczony był pojemnik na spadochron hamujący i przeciwkorkociągowy. Podwozie trójzespołowe, chowane, przednie do wnęki w kadłubie a główne do wnęk w skrzydłach. W wersjach 707 i 707B wloty powietrza do silników umieszczone były nad skrzydłem po obu stronach kadłuba, w wersji 707A i C umieszczono je u nasady skrzydeł przy kadłubie.

Linki zewnętrzne

edytuj

Bibliografia

edytuj