Bąbel pokrzywkowy (łac. urtica) – wykwit wyniosły ponad poziom skóry lub błony śluzowej, o zmiennej średnicy, dobrze odgraniczony od otaczającej skóry, zwykle porcelanowego lub różowego koloru i o gładkiej powierzchni. Powstaje wskutek miejscowego poszerzenia i zwiększenia przepuszczalności naczyń krwionośnych. Zwykle towarzyszy mu silny świąd. Jego charakterystyczną cechą jest szybkie pojawienie się (w ciągu minut) i szybkie zniknięcie (w ciągu godzin) bez pozostawienia śladu.

Bąble

Bibliografia edytuj

  • Stefania Jabłońska, Sławomir Majewski Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową PZWL 2005, ISBN 83-200-3367-5.