Bank Wschodni (Poznań)
Bank Wschodni (niem. Ostbank für Handel und Gewerbe) – bank (spółka akcyjna) działający w Poznaniu w latach 1898–1918[1].
Siedziba Banku Wschodniego w Poznaniu | |
Forma prawna | |
---|---|
Data założenia |
1898 |
Data likwidacji |
1918 |
Państwo | |
Siedziba |
Bank był najpotężniejszą instytucją bankową w mieście, dysponującą kapitałem większym niż wszystkie polskie banki razem wzięte (bez bankowości spółdzielczej). Działalność rozpoczęto z kapitałem 8 milionów marek, by w początkach XX wieku osiągnąć sumę 18 milionów marek. Stan ten Ostbank zawdzięczał poparciu polityków berlińskich, a także wsparciu tamtejszych banków, które były do tego częściowo przymuszane drogą wykupywania akcji banku poznańskiego. W 1908 aż 75% akcji Ostbanku należało do czterech banków z Berlina. Do 1914 uruchomiono prawie 40 oddziałów na terenie Wielkopolski i Pomorza. Spółka stawiała sobie jako główny cel wspieranie handlu i przemysłu oraz prowadzenie operacji handlowych, także obrotu nieruchomościami. Nie posiadała natomiast w statucie czynności bankowych[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Anna Bitner-Nowak, Wielkie i małe pieniądze. Bankowość w Poznaniu w XIX i na początku XX wieku, w: Kronika Miasta Poznania, nr 2/1997, s.28, ISSN 0137-3552