Barbara Małgorzata Bień (z domu Ołdak, ur. 6 lipca 1951 w Warszawie) – polska lekarka, specjalistka w zakresie chorób wewnętrznych, geriatrii i zdrowia publicznego, profesor nauk medycznych.

Barbara Bień
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

6 lipca 1951
Warszawa

Prof. dr hab. n. med.
Specjalność: choroby wewnętrzne, geriatria, zdrowie publiczne
Alma Mater

Akademia Medyczna w Białymstoku

Kierownik kliniki 1996-2021
Klinika Geriatrii UMB

Uniwersytet Medyczny w Białymstoku

Okres zatrudn.

1975-2021

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi;

Złoty Krzyż Zasługi Złoty Krzyż Zasługi; Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Droga zawodowa i naukowa

edytuj

Ukończyła I Liceum Ogólnokształcące w Białymstoku w 1969. W latach 1969-1975 studiowała na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej – AMB (obecnie: Uniwersytet Medyczny – UMB) w Białymstoku[1], otrzymując dyplom lekarza z wyróżnieniem. Podczas studiów pracowała w kole naukowym przy Zakładzie Anatomii Prawidłowej AMB pod kierunkiem dr hab. med. Ireny Gałasińskiej-Pomykoł nad neurosekrecją jąder podwzgórza mózgu.

W 1979 zdała egzamin na pierwszy stopień specjalizacji z zakresu chorób wewnętrznych. W 1986 uzyskała tytuł specjalisty chorób wewnętrznych, w 1998 specjalisty geriatrii, a w 2004 specjalisty zdrowia publicznego.

Stopień naukowy doktora nauk medycznych otrzymała w 1984 na podstawie dysertacji Badania przekrojowe i longitudinalne dotyczące sytuacji demograficznej, socjo-ekonomicznej i zdrowotnej wybranych kohort wieku starczego mieszkańców Białegostoku.

W 1981 współpracowała naukowo z Uniwersytetem w Leuven (Belgia) w dziedzinie opieki geriatrycznej na poziomie podstawowym w ramach projektu międzyrządowego „Belgijsko-Polski Tydzień Naukowy”. W 1988 odbyła szkolenie z zakresu geriatrii i opieki długoterminowej w Vasa Hospital, Uniwersytet w Goeteborgu (Szwecja).

Po dwuletnim szkoleniu w Instytucie Kurta Boscha w Sion (Szwajcaria), w 1996 otrzymała status członka Europejskiej Akademii Medycyny Starzenia (The European Academy fo Medicine of Ageing).

W 1998 na podstawie rozprawy habilitacyjnej Wpływ pozaontogenetycznych uwarunkowań starzenia na zdrowotną i psycho-socjalną sytuację ludzi starych: 15-letnie przekrojowo-sekwencyjne badania kohortowe ludzi starych w Białymstoku uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego nauk medycznych w zakresie medycyny[2].

Tytuł naukowy profesora nauk medycznych otrzymała w 2006[2].

Działalność zawodowa

edytuj

Po uzyskaniu dyplomu lekarza, w 1975 została zatrudniona na Wydziale Lekarskim AMB w Zakładzie Gerontologii (później: Zakład Gerontologii Klinicznej i Społecznej) na bazie I Oddziału Chorób Wewnętrznych Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego im. J. Śniadeckiego w Białymstoku[3], gdzie do 1996 zdobywała doświadczenie kliniczne pod kierunkiem prof. dr hab. Wojciecha Pędicha.

Na przełomie 1989/1990 pracowała w polskim zespole medycznym w szpitalu w Zliten (Libia) jako specjalista chorób wewnętrznych.

W 1996 objęła stanowisko kierownika Zakładu Gerontologii Klinicznej i Społecznej, przemianowanego w 2003 na Klinikę Geriatrii na Wydziale Pielęgniarstwa i Ochrony Zdrowia AMB (obecnie: Wydział Nauk o Zdrowiu UMB)[3].

Przez wiele lat Barbara Bień pełniła funkcję członka Senackiej Komisji ds. Nagród i Wyróżnień oraz brała udział w kilku Komisjach Wydziału Nauk o Zdrowiu UMB.

W 2004 utworzyła pierwszy na Podlasiu 17-łóżkowy Oddział Geriatrii[4] w SP ZOZ MSWiA w Białymstoku, którym kierowała do czasu przejścia na emeryturę w 2021[5]. Oddział ten stanowi bazę kliniczną i dydaktyczno-naukową Kliniki Geriatrii na Wydziale Zdrowia Publicznego UMB i jedyne w regionie akredytowane miejsce specjalizacji lekarzy z zakresu geriatrii, w którym wyszkolono blisko 30 geriatrów do 2021[3].

Współpraca krajowa i międzynarodowa

edytuj

W latach 2008-2015 przewodniczyła Zespołowi ds. Gerontologii przy Ministrze Zdrowia, który opracował standardy postępowania w opiece geriatrycznej będącymi Stanowiskiem Polskiego Towarzystwa Gerontologicznego. Osiągnięciem Zespołu było opracowanie karty całościowej oceny geriatrycznej, która została wdrożona przez NFZ, jako odrębnie punktowaną procedurę w opiece szpitalnej[6] oraz włączenie przedmiotu ‘geriatria’ do standardów nauczania przeddyplomowego studentów medycyny w Polsce.

Przez wiele lat współpracowała głównie na polu naukowym w ramach międzynarodowych projektów, początkowo rządowych z Biurem Regionalnym WHO w Kopenhadze, a następnie regionalnych Unii Europejskiej: SCOPE (Supporting Care of Older People in Europe), COPE (Family Care of Older People in Europe) i EUROFAMCARE (Services for Supporting Family Carers of Elderly People in Europe: Characteristics, Coverage and Usage).

W okresie 2015-2021 była certyfikowanym członkiem Global Ageing Research Network (GARN) przy International Association of Gerontology & Geriatrics (IAGG). Uczestniczyła w walidacji i międzynarodowym uzgadnianiu racjonalnej listy leków w terapii geriatrycznej w ramach projektu FORTA (Fit For The Aged) w latach 2017-21.

Aktywność dydaktyczna i naukowa

edytuj

Oprócz dydaktyki przeddyplomowej z zakresu geriatrii na kierunku lekarskim, English Division, pielęgniarstwa, fizjoterapii, dietetyki, logopedii z fonoaudiologią i zdrowia publicznego w macierzystej Alma Mater była wykładowcą na kursach Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego. W 2002 została członkiem Państwowej Komisji Egzaminacyjnej dla przeprowadzenia państwowego egzaminu specjalizacyjnego w zakresie geriatrii.

Powołana przez CMKP w skład zespołu ekspertów ds. akredytacji w dziedzinie geriatrii i ds. opracowania programu specjalizacyjnego, współtworzyła rozwój edukacji podyplomowej lekarzy w zakresie geriatrii[7]. W ramach projektu systemowego Wsparcie systemu kształcenia ustawicznego personelu medycznego w zakresie opieki geriatrycznej ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, współredagowała Pomocnicze materiały szkoleniowe dla uczestników szkoleń z zakresu opieki geriatrycznej[8].

Była kierownikiem specjalizacji w zakresie chorób wewnętrznych lub geriatrii kilkunastu lekarzy. Promotorka 5 przewodów doktorskich i opiekun 2 przewodów habilitacyjnych. Pełniła funkcje recenzenckie prac habilitacyjnych, przewodów profesorskich i prac doktorskich oraz projektów naukowych krajowych i międzynarodowych.

Autorka i współautorka 313 publikacji naukowych o łącznej wartości współczynnika wpływu IF 29.975, w tym 217 pełnotekstowych, 4 monografii lub podręczników i 54 rozdziałów w podręcznikach dla studiów medycznych[9], m. in.:.

  • Family Caregiving for the Elderly in Poland[10];
  • Farmakoterapia w geriatrii, MedPharm Polska 2017[11].

Członkostwo w towarzystwach naukowych, najważniejsze funkcje

edytuj
  • Polskie Towarzystwo Gerontologiczne – prezes (2002-2005)[12], członek Zarządu Głównego (do 2017);
  • Kolegium Lekarzy Specjalistów Geriatrii – Członek Honorowy (od 2022);
  • Członek European Academy for Medicine of Ageing (od 1996).

Działalność społeczna

edytuj
  • Członek rady programowej i wykładowca Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Białymstoku (od 1998);
  • Konsultant wojewódzki w dziedzinie geriatrii w woj. podlaskim (od 2000)[13];
  • Członek zespołu ekspertów ministra zdrowia do opracowania programu specjalizacji w zakresie geriatrii (2002);
  • Członek Honorowy Białostockiego Stowarzyszenia Alzheimerowskiego (od 2005);
  • Członek komisji ekspertów ds. osób starszych przy Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich w Warszawie (od 2012);
  • Członek Rady ds. Polityki Senioralnej przy Ministrze Rodziny, Pracy i Spraw Socjalnych (2016-2020)[14];
  • Członek Rady ds. Seniorów przy Marszałku Województwa Podlaskiego (2017-2021).

Odznaczenia i nagrody

edytuj
  • Srebrny Krzyż Zasługi (1999);
  • Zespołowa i indywidualne Nagrody Rektora AMB/UMB Za Osiągnięcia Naukowe lub Dydaktyczne (2002, 2003, 2006, 2008, 2009,2013, 2014, 2016, 2017, 2018)[15];
  • Złoty Krzyż Zasługi (2010)[16];
  • Nominacja do Nagrody im. Krzysztofa Kanigowskiego (2010);
  • I miejsce w rankingu Medical Tribune „Idealna Klinika” w kategorii Geriatria (2010);
  • Odznaka Honorowa „Za Zasługi Dla Ochrony Zdrowia” (2020);
  • Złoty Medal za Długoletnią Służbę (2020);
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2020)[17].

Życie prywatne

edytuj

Mąż Maciej – neurochirurg, córka Katarzyna i Małgorzata, wnuczka Pola. Hobby: turystyka rowerowa.

Przypisy

edytuj
  1. Ryszard Kijak, Absolwenci AMB 1969-1975. Spotkanie Koleżeńskie, „Biuletyn Okręgowej Izby Lekarskiej” (4–148), Białystok: Okręgowa Izba Lekarska, 31 grudnia 2023, s. 16–17 [dostęp 2024-06-16].
  2. a b Prof. dr hab. Barbara Małgorzata Bień, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-06-16].
  3. a b c Uniwersytet Medyczny w Białymstoku. Historia Kliniki. [online], Uniwersytet Medyczny w Białymstoku. Historia Kliniki. [dostęp 2024-06-15] (pol.).
  4. Geriatria - 17 łóżek na całe województwo. Rozmowa z prof. Barbarą Bień [online], kurierpodlaski.pl, 26 stycznia 2021 [dostęp 2024-06-16] (pol.).
  5. SP ZOZ MSWiA, Uroczystość z okazji przejścia na emeryturę Pani Profesor Barbary Małgorzaty Bień [online], SP ZOZ MSWiA, 30 września 2021 [dostęp 2024-06-16].
  6. l, Zarządzenie Nr 73/2017/DSOZ [online], Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ) – finansujemy zdrowie Polaków [dostęp 2024-06-16] (pol.).
  7. n, Otępienie u osób starszych – jak pomóc osobie z demencją? [online], Opieka nad Osobą Starszą, opieka dla Seniora w całej Polsce, 13 września 2021 [dostęp 2024-06-16] (pol.).
  8. Barbara Bień, Katarzyna Broczek, Pomocnicze materiały szkoleniowe dla uczestników szkoleń z zakresu opieki geriatrycznej, Ministerstwo Zdrowia, Warszawa 2012 [dostęp 2024-06-16].
  9. Profil osoby – Barbara Bień – Uniwersytet Medyczny w Białymstoku [online], ppm.umb.edu.pl [dostęp 2024-06-16].
  10. Barbara Bień, Family caregiving for the elderly in Poland, Trans Humana, 2006, całość, ISBN 978-83-89190-75-8 [dostęp 2024-06-15] (ang.).
  11. Constanze Schäfer i inni, Farmakoterapia w geriatrii, Wyd. 1 pol, Wrocław: MedPharm Polska, 2017, s. 681, ISBN 978-83-7846-076-3 [dostęp 2024-06-15].
  12. Wywiad z dr hab. med. Barbarą Bień [online], web.archive.org, 18 maja 2009 [dostęp 2024-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2009-05-18].
  13. Uniwersytet Medyczny w Białymstoku. Aktualności. [online], Uniwersytet Medyczny w Białymstoku. Aktualności. [dostęp 2024-06-16] (pol.).
  14. Kobieta i Mężczyzna [online], kobietaimezczyzna.info [dostęp 2024-06-16].
  15. Rektor UMB, Nagrody Rektora dla nauczycieli akademickich za 2018 rok [online], Uniwersytet Medyczny w Białymstoku, 2019 [dostęp 2024-06-16].
  16. Sprawozdanie z działalności dziekana i kolegium dziekańskiego Wydziału Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku za rok akademicki 2010/2011 [online], Uniwersytet Medyczny w Białymstoku, 2011, s. 19 [dostęp 2024-06-16].
  17. Dwunastu lekarzy ze Szpitala MSWiA w Białymstoku otrzymało odznaczenia państwowe [online], Polskie Radio Białystok [dostęp 2024-06-16] (pol.).