Bełżeccy herbu Jastrzębiec

Bełżeccy herbu Jastrzębiec – polska senatorska rodzina szlachecka.

Herb Jastrzębiec

Bełżeccy, pieczętujący się herbem Jastrzębiec, według Niesieckiego pochodzą od Żakowskich. Nabywszy w XV w. dobra w województwie bełskim, założyli miasto Bełżec, od którego przyjęli nazwisko Bełżecki. Byli rozsiedleni w województwie ruskim i bełskim. Wielu z nich służyło rycersko i pełniło urzędy ziemskie oraz zasiadało w senacie.

Przedstawiciele rodu

• Adam Antoni Bełżecki (zm. 1719) – kasztelan bełski, kasztelan przemyski, stolnik bełski
• Aleksander Stanisław Bełżecki (zm. 1677) – kasztelan sanocki, wojewoda podolski, starosta wyszogrodzki
• Bonawentura Konstanty Bełżecki (zm. 1667) – stolnik halicki
• Ewaryst Jan Bełżecki (ok. 1610- po 1659) – dworzanin królewski, pisarz pokojowy
• Jan Bełżecki (zm. p. 1642) – dworzanin królewski, starosta bełski, łowczy bełski, podkomorzy halicki
• Krzysztof Bełżecki (ok. 1600-po 1637) – deputat na Trybunał Główny Koronny, poseł na sejm 1637
• Mikołaj Bełżecki (ok. 1560-po 1599) – sędzia bełski
• Wojciech Bełżecki (ok. 1730-1769) – stolnik buski, skarbnik grabowiecki.

Bibliografia

• Kasper Niesiecki, Herbarz polski. T. II, Lipsk 1839, s. 101-104.
• Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku, Spisy, opr. K. Przyboś, 1987, nr: 98, 230, 376, 1590, 1639, 1714, 2262.