Beata Rokosz

polska pisarka

Beata Rokosz, właśc. Beata Rokosz-Szymanek[1] (ur. 29 czerwca 1965 w Bytomiu[1]) – polska poetka, autorka scenariuszy przedstawień szkolnych[1] oraz opowiadań. Od 2000 roku członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Jej wiersze tłumaczono na język czeski i rosyjski[1].

Beata Rokosz
Ilustracja
Beata Rokosz (2013)
Imię i nazwisko

Beata Rokosz-Szymanek

Data i miejsce urodzenia

29 czerwca 1965
Bytom

Narodowość

polska

Język

polski

Alma Mater

Uniwersytet Śląski w Katowicach

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła
  • Czułość niech wyjdzie z pokoju
  • Przyjaźń wszystkich misiów
Strona internetowa

Życiorys edytuj

Urodziła się 29 czerwca 1965 roku w Bytomiu. Jej rodzina pochodzi z Dobczyc[2]. Ojciec poetki urodził się w Zakopanem. Poetka do 7 roku życia wychowywała się w Bytomiu. Ukończyła IV Liceum Ogólnokształcące im. Marcelego Nowotki w Katowicach oraz studia polonistyczne na Uniwersytecie Śląskim. Odbyła kursy z bibliotekoznawstwa, oligofrenopedagogiki. W międzyczasie pracowała jako sprzedawczyni w sklepie spożywczym, jako protokolantka w sądzie, była nauczycielką i bibliotekarką. Pracowała jako polonistka, ale też opiekunka dzieci specjalnej troski.

Zadebiutowała na łamach „Życia Literackiego” w 1982 roku[1]. W 1984 roku w Dąbrowie Górniczej ukazał się arkusz poetycki Modlitwa jesieni, a w 1986 roku w Sosnowcu wydano Na pokuszenie Boga w Piwnicy Literackiej ECCE. W 1991 roku w Katowicach wydała tomik pt. Byłoby słowo. W 1995 następny pt. W międzyczasie też w Katowicach. Tomik Jeśli jesteś, wyd. Baran i Suszczyński ukazał się w 1998 roku w Krakowie. Następnie: Czułość niech wyjdzie z pokoju, wydawnictwo Ego, Katowice 2000. W 2007 roku w Katowicach ukazał się tomik Mieliśmy umrzeć młodzi, wyd. TRIO, Katowice 2007 r. Rok później w tym samym wydawnictwie ukazał się tomik Ciemność mnie nie widzi.

W zakresie twórczości dla dzieci wydała tomik Przyjaźń wszystkich misiów w 2003 roku nakładem oficyny Ego, a w wydawnictwie TRIO książeczkę zawierającą twórczość swoich synów (ich pierwszy kontakt z językiem) zatytułowaną Plątełka i Sapi Tapi, również w 2003 roku.

Bierze udział w programie „Pisarze szkole” – spotyka się z młodzieżą i dziećmi, jest członkiem Jury Konkursu Recytatorskiego. Od 2001 roku jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich[1], przez dwie kadencje była jego skarbnikiem. Zasiadała w Zarządzie IV kadencji Górnośląskiego Towarzystwa Literackiego w latach 2006–2013[3]. Od 2007 roku należy do Stowarzyszenia Inicjatyw Społecznych Ispina w Dobczycach. Od 2008 roku w Zarządzie Górnośląskiego Towarzystwa Literackiego w Katowicach.

Tworzy tkaninowe rzeźby kur[4][2] i wykonuje prace z papier-mâché. Zamężna z drem hab. Krzysztofem Szymankiem[5], pracownikiem Uniwersytetu Śląskiego[2]. Ma dwóch synów: Tomasza i Piotra[2].

Nagrody edytuj

Poetka jest laureatką wielu konkursów literackich[1]. W 1982 roku wygrała Turniej Jednego Wiersza organizowany przez Pałac Młodzieży w Katowicach. Otrzymała Nagrodę Literacką „Głosu Nauczycielskiego” za rok 2001 (I miejsce) za tomik Czułość niech wyjdzie z pokoju[1].

Dzieła edytuj

Publikacje książkowe edytuj

  • Byłoby słowo, Katowice 1991
  • W międzyczasie, Katowice 1995
  • Jeśli jesteś, Kraków 1998
  • Czułość niech wyjdzie z pokoju, Katowice 2000
  • Plątełka i sapi-tapi, książka dla dzieci 2003
  • Przyjaźń wszystkich misiów, książka dla dzieci
  • Mieliśmy umrzeć młodzi, Katowice 2007
  • Ciemność mnie nie widzi, Katowice 2008[1]

Arkusze poetyckie edytuj

  • Modlitwa jesieni, Dąbrowa Górnicza 1984
  • Na pokuszenie Boga[1], Sosnowiec 1986

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j Beata Rokosz. Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Oddział Katowice. [dostęp 2019-01-18].
  2. a b c d Beata Rokosz: Kura domowa. [w:] „Moje Mieszkanie” nr 08/2014 [on-line]. 2014. [dostęp 2019-01-18].
  3. Skład zarządów GTL-u w minionych kadencjach. GTL. [dostęp 2019-01-18].
  4. Dorota Łagodzka: Czarne kur(w)y domowe, kur(w)y strajkowe. [w:] Nie-zła sztuka [on-line]. 2016-11-10. [dostęp 2019-01-18].
  5. dr hab. Krzysztof Szymanek. Uniwersytet Śląski w Katowicach. [dostęp 2019-01-18].

Bibliografia edytuj