Bednar

Bednar, później bednarz – sługa książęcy w słowiańskim grodzie.

Bednarami, a prawdopodobnie także spądownikami i łagiewnikami, nazywano grupę książęcej ludności służebnej zajmującej się we wczesnym średniowieczu wyrobem naczyń z klepek drewnianych. Zamieszkiwali w grodach, podgrodziach lub wsiach służebnych.