Bedutapolski herb szlachecki[1][2].

Opis herbu

edytuj

W polu błękitnym połowy trzech lilii w słup, srebrne. W klejnocie pięć pióra strusich. Labry – błękitne podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki

edytuj

Nieznane pochodzenie herbu.

Herbowni

edytuj

Beduta (herb własny)[2].

Przypisy

edytuj
  1. Teodor Chrząński: Tablice odmian herbowych Chrząńskiego. Warszawa: Juliusz Ostrowski, Antoni Fiedler, 1909, s. Tablica XXV.
  2. a b S.J. Starykoń-Kasprzycki, Michał Dmowski: Polska encyklopedja szlachecka. T. IV. Warszawa: Drukarnia braci Drapczyńskich, 1936, s. 155.

Bibliografia

edytuj
  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne

edytuj