Berezyński system wodny

Berezyński system wodny lub Kanał Berezyński − kanał o długości 173 km zbudowany w latach 1797-1805 i łączący Berezynę (dopływ Dniepru) z Ułłą (dopływ Dźwiny) za pośrednictwem szeregu jezior^[1]. Kanał zbudowano do spławu drzewa budulcowego i masztowego. Przebudowywano w latach 1810-1812, 1823-1836, 1870-1880. W początku XX wieku porzucony ze względu na rozwój kolei. W czasie inwazji niemieckiej w 1941 roku zrujnowany.

W skład systemu kanałów weszły rzeka Berezyna, z której wyprowadzono Kanał Sergucki(inne języki) (8,7 km), rzekę Sergut(inne języki), jeziora Mońca i Pławio, właściwy kanał berezyński (7,6 km), jezioro Bereszto, rzekę Bereszta, Kanał Werebski (2,6 km), rzekę Essa(inne języki), jezioro Proaza, Kanał Lepelski (8 km), Jezioro Lepelskie(inne języki), rzekę Ułłę, Czasznicki Kanał Obwodowy. Na całym odcinku Kanału Berezyńskiego zbudowanych jest 14 śluz^[2].

Przypisy edytuj

↑ gutenberg.czyz.org: Berezyński kanał
↑ Kanał Berezyński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 148 .

[gu-1] utenberg.czyz.org: Berezyński kanał

[2] Kanał Berezyński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 148 .

[1]

[2]