Bezpośrednia synteza cyfrowa

Bezpośrednia synteza cyfrowa, DDS (ang. Direct Digital Synthesis) – metoda wytwarzania sygnałów, polegająca na generacji (w drodze syntezy) ciągu wartości, reprezentującego wynikowy sygnał w postaci cyfrowej podlegający konwersji w przetworniku cyfrowo-analogowym do postaci analogowej.

Generator funkcyjny DDS pracujący w zakresie częstotliwości 0,001 Hz ÷ 20 MHz

Synteza jest w tym przypadku procesem powstawania sygnału na drodze przekształcania (przez funkcje), łączenia składowych, w oparciu sygnały i wartości bazowe oraz i ich kombinacje.

Metody regulacji częstotliwości sygnału wyjściowego

• zmienna częstotliwość generatora taktującego, poprzez przestrajanie generatora sygnału taktującego (trudne w realizacji)
• zmienna częstotliwość generatora taktującego, ze źródłem sygnału taktującego z zewnętrznego generatora DDS, z procesorem DSP
• zmienne skalowanie indeksu do adresowania pamięci próbek, zastosowanie akumulatora fazy, w wersji generatorem NMO (przestrajanym numerycznie)

Bibliografia

• An 11-Bit 8.6 GHz Direct Digital Synthesizer MMIC With 10-Bit Segmented Sine-Weighted DAC. „IEEE Journal of Solid-State Circuits”. 45 (2), s. 300-313, 2010. (ang.). 
• 16-bit Direct Digital Synthesizer / Periodic waveform generator. zipcores.com. [dostęp 2015-04-04]. (ang.).

Linki zewnętrzne

• Piotr Górecki: DDS Bezpośrednia synteza cyfrowa. Elektronika dla Wszystkich, kwiecień 2000. [dostęp 2015-01-01].