Białczańska Czubka
Białczańska Czubka (niem. Froschkoppe, słow. Bielovodská čuba, węg. Békás-púpocska[1], ok. 2060 m) – turniczka w Żabiej Grani w Tatrach Wysokich na granicy polsko-słowackiej. znajduje się pomiędzy przełęczami Pośrednia Białczańska Przełęcz (ok. 2040 m) i Skrajne Białczańskie Wrótka (ok. 2055 m)[2].
Białczańska Czubka od południowo-zachodniej strony to niepozorna kopka w grani, od strony północno-wschodniej wygląda bardziej okazale. Na tę stronę opada z niej skalisto-trawiasta ściana o wysokości około 100 m. Najbardziej stroma jest jej górna część[2]. Ta ściana znajduje się jednak w zamkniętym dla turystów i taterników obszarze ochrony ścisłej Tatrzańskiego Parku Narodowego[3].
Pierwsze przejście podczas przejścia granią od Pośredniej Białczańskiej Przełęczy do Żabich Wrótek: Edward W. Janczewski 25 lipca 1909 r. Obecna wycena tego przejścia to II, czas przejścia 30 min[2]. Pierwsze przejście zimowe: Alojz Krupitzer i w. Spitzkopf 30 kwietnia 1936 roku[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-04-13] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Grań Żabiego, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1999, ISBN 83-7104-024-5.
- ↑ Turystyczna mapa Słowacji [online] [dostęp 2020-02-11].
- ↑ Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Żabia Przełęcz Wyżnia – Żabia Czuba, t. 7, Warszawa: Sport i Turystyka, 1954.