Biały Murek – grupa skał we wsi Trzebniów, w województwie śląskim, w powiecie myszkowskim, w gminie Niegowa. Skały znajdują się w lesie po zachodniej stronie drogi z Trzebniowa do Ludwinowa[1]. Pod względem geograficznym jest to obszar Wyżyny Częstochowskiej[2].

Do skał Biały Murek można dojść odchodzącym od tej drogi czerwonym Szlakiem Orlich Gniazd. Na pierwszym obniżeniu za wzniesieniem odchodzi od niego w lewo polna, piaszczysta droga. W odległości około 250 m od jej początku po jej lewej stronie znajduje się Biały Murek. Znajduje się w lesie w odległości około 100 m od drogi i jest z niej niewidoczny[3].

Skały Biały Murek mają postać krótkiego muru skalnego o pionowych lub połogich ścianach wysokości do 12 m. Składa się z kilku skał oddzielonych szczelinami i kominami. Wspinacze skalni skały te odkryli dość późno[3]. Większość dróg dróg wspinaczkowych poprowadzono w 2015 r. W 2021 r. na skałach odnowiono i uzupełniono asekurację. Są 22 drogi o trudności od III do VI.1+ w skali Kurtyki. Część dróg ma zamontowane stałe punkty asekuracyjne: ringi i stanowiska zjazdowe, na pozostałych wspinaczka tradycyjna (trad)[4]. Do przejścia tych dróg nie wystarczą same ekspresy. Wśród wspinaczy skalnych skała jest średnio popularna[3].

Tuż obok Białego Murku jest mniejsza skała Hasiok, na której również uprawiana jest wspinaczka skalna[3].

  1. Slot; III, trad
  2. Bebok; VI.2, 4r + st
  3. Aport; VI.1+, trad
  4. Umywalka; VI, 4r + st
  5. Ugryź;V, trad
  6. Pomnik na kółkach;V, trad
  7. Kosai;VI.2+, 4r + st
  8. Zagryź;VI W, trad
  9. Lewy biały kominek; III+, trad
  10. Włochata; IV, trad
  11. Prawy biały kominek; IV, trad
  12. Letnia piątka; V+, 4r + st
  13. Awizo; VI.2, 4r + st
  14. Przekomin; VI, trad
  15. Przesada; III, trad
  16. Biała rysa; IV+, trad
  17. Kancik licencjacki; VI+, 4r + st
  18. Pan samowchodzik; VI+, 5r + st
  19. Niechciana niepodległość; V, trad
  20. Przewieszka z pętlą; V, trad + st
  21. Robin wzwód;VI, 4r + st
  22. Podwójna rysa; IV+ trad[4].

W skale Biały Murek znajduje się Schronisko Dolne w Górze Drugie[5].

Przypisy edytuj

  1. Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-09-22].
  2. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
  3. a b c d Grzegorz Rettinger, Jura Północna. Przewodnik wspinaczkowy, Kraków: wspinanie.pl, 2017, ISBN 978-83-947825-0-4.
  4. a b Darek Kaptur, Biały Murek (Suliszowice)-Topo rejonu wspinaczkowego 2021 [online] [dostęp 2021-09-22].
  5. Marian Czepiel, Schronisko Dolne w Górze II, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-09-27].