Bigerrionowie
Bigerrionowie (Bigerriones) – starożytny lud galijski zamieszkujący Akwitanię na południowym zachodzie dzisiejszej Francji w rejonie Pirenejów.
Cezar w swym komentarzu do wojny galijskiej wspomina o poddaniu się Bigerrionów i przysłaniu przez nich dobrowolnie zakładników Publiuszowi Licyniuszowi Krassusuowi w połowie września 56 p.n.e. na wieść o jego zwycięstwie nad Wokatami i Tarusatami[1].
Od imienia Bigerrionów pochodzi nazwa miejscowości Bagnères-de-Bigorre w departamencie Pireneje Wysokie (Hautes-Pyrénées)[2][3] i regionu Bigorre.
Przypisy edytuj
- ↑ Cezar ↓, III 27.
- ↑ Markale 1988 ↓, s. 28.
- ↑ Mała encyklopedia kultury antycznej 1988 ↓, s. 119.
Bibliografia edytuj
- Źródła
- Gajusz Juliusz Cezar: Wojna galijska. Przełożył i opracował Eugeniusz Konik. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – De Agostini, 2004. ISBN 83-04-04707-1.
- Opracowania
- Jean Markale: Wercyngetoryks. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988. ISBN 83-06-01539-8.
- Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: PWN, 1988. ISBN 83-01-03529-3.