Bikini Kill (EP)
Bikini Kill – pierwszy minialbum punk rockowego zespołu Bikini Kill i pierwsze nagranie grupy, które zostało wydane przez profesjonalną wytwórnię muzyczną (Kill Rock Stars). Wydawnictwo ukazało się w 1992 roku na płycie winylowej i zawierało sześć utworów[1]. EP zostało wyprodukowane przez Iana McKaye[2]. W 1994, EP zostało wydane na płycie kompaktowej razem z kolejnym wydawnictwem grupy z 1993, Yeah Yeah Yeah Yeah, jako The CD Version of the First Two Records.
| Wykonawca minialbumu | ||||
| Bikini Kill | ||||
| Wydany | ||||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
1991-92, Olympia, Waszyngton, Stany Zjednoczone | |||
| Gatunek | ||||
| Długość |
15:15 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent | ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
W listopadzie 2012, wokalistka zespołu Kathleen Hanna stworzyła wytwórnię muzyczną Bikini Kill Records w celu ponownego, samodzielnego wydania całej dyskografii grupy, tłumacząc to faktem, że relacje zespołu z wytwórnią Kill Rock Stars ochłodziły się po tym, gdy wytwórnia zatrzymała reedycje kolejnych wydawnictw Bikini Kill.[3] Hanna stwierdziła także, że w tym samym czasie, gdy planowała ponowne wydania płyt, nastąpiło „coś w rodzaju powrotu feminizmu z lat 90.”[4]
Lista utworów edytuj
Wszystkie utwory zostały napisane przez Kathleen Hannę, Billy’ego Karrena, Tobi Vail i Kathi Wilcox.
- Double Dare Ya – 2:40
- Liar – 2:35
- Carnival – 1:30
- Suck My Left One – 2:24
- Feels Blind – 3:21
- Thurston Hearts the Who – 3:45
Przypisy edytuj
- ↑ a b Bikini Kill artist releases. Kill Rock Stars, 2012. [dostęp 2016-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-29)]. (ang.).
- ↑ Anni Layne: Bikini Kill Call It Quits. Rolling Stone, 15 kwietnia 1998. (ang.).
- ↑ Interview: Kathleen Hanna of Bikini Kill. CMJ. [dostęp 2016-10-28]. (ang.).
- ↑ Kathleen Hanna on Bikini Kill, growing up, and being a feminist icon. A.V. Club, 2012. [dostęp 2016-10-28]. (ang.).