Bitwa pod Apameą (40 p.n.e.)
Bitwa pod Apameą – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 40 p.n.e.
| Wojny partyjsko-rzymskie | |||
 Imperium Partów | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
rejon rzeki Orontes (Nahr al-Asi), Apamea | ||
| Terytorium | |||
| Wynik |
zwycięstwo Partów | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Wiosną roku 40 p.n.e. armia Partów pod wodzą Kwintusa Labienusa i Pakorusa w sile ok. 10 000 ludzi przekroczyła Eufrat w rejonie Zeugmy. Po zakończeniu przeprawy Partowie Pakorusa oblegli Apameę nad Orontesem. Labienus na czele jazdy partyjskiej wyruszył wówczas w kierunku zbliżających się oddziałów rzymskich pod wodzą propretora Decydiusza Saksy. W rejonie miasta doszło do bitwy pomiędzy obiema stronami. Partowie okazali się lepszymi kawalerzystami, zasypując żołnierzy Saksy strzałami. Następnie ciężka jazda partyjska wycięła Rzymian w pień. Saksa wraz z wojskami piechoty wycofali się do obozu. Jeszcze tej samej nocy propretor z garstką swoich zwolenników opuścił potajemnie obóz i uciekł do Antiochii. Reszta jego wojsk przeszła na stronę Labienusa.
Bibliografia edytuj
- Dando-Collins Stephen: Żołnierze Marka Antoniusza, III legion galjski, wyd. Bellona, Warszawa 2008.