Bitwa pod Karsem (1877) – starcie zbrojne, które miało miejsce w dniach 30 października – 18 listopada (6 listopada według starego stylu) 1877 roku pomiędzy wojskami rosyjskimi a tureckimi w trakcie X wojny rosyjsko-tureckiej.
|
|
|
|
Twierdza Kars (widok współczesny)
|
| Czas
|
30 października – 18 listopada(6 według starego stylu) 1877
|
| Miejsce
|
Kars, płn-wsch. Turcja
|
| Wynik
|
zwycięstwo wojsk rosyjskich
|
| Strony konfliktu
|
|---|
|
|
| Dowódcy
|
|---|
| gen. Łazariew
|
Mathar-Pasza, Husejn Cami-pasza
|
|
| Siły
|
|---|
28 tys.
56 dział
|
5 tys. żołnierzy
25 tys. pospolitego ruszenia
|
|
| Straty
|
|---|
| nieznane
|
niewielka grupa uciekła z twierdzy
|
|
Położenie na mapie Turcji |
 40°35′12″N 43°07′16″E/40,586667 43,121111
|
Twierdza Kars była jedną z najsilniejszych twierdz Turcji Azjatyckiej (wcześniej budowana przez Ormian, w X wieku była stolicą Armenii). Na początku wojny rosyjski oddział w sile 30 tys. żołnierzy i 96 dział okrążył twierdzę. Jednak działania garnizonu tureckiego w sile 5 tys. żołnierzy i 26 tys. pospolitego ruszenia pod dowództwem Mahtar-paszy zmusiły wojska rosyjskie 28 czerwca 1877 do odejścia w kierunku granicy rosyjskiej. Po rozbiciu Turków pod Aładżinem wojska rosyjskie rozpoczęły natarcie i 9 października oddział gen. Łazariewa w sile 28 tys. szabel i bagnetów i 56 dział podszedł pod twierdzę Kars.
Działania zbrojne w rejonie Kaukazu
W dniach 13–20 października podciągnięto pod Kars: 5 sześciocalowych armat, 24 dwudziestoczterofuntowe armaty, 6 sześciocalowych moździerzy. Od 30 października rozpoczęto tygodniowy ostrzał tureckich pozycji w twierdzy. 17 listopada (5 listopada według starego stylu) rozpoczęto szturm, który zakończył się 18 listopada (6 listopada według starego stylu) w godzinach rannych. Turcy skapitulowali. Udało się zbiec niewielkiej grupie oblężonych z dowódca twierdzy Husejnem Chami-paszą.
Zgodnie z pokojem w San Stefano twierdza znalazła się na terytorium Rosji.
40°35′12″N 43°07′16″E/40,586667 43,121111
