Bitwa pod Mailbergiem
Bitwa pod Mailbergiem[1][2], bitwa pod Mailberg[3] – starcie zbrojne, które miało miejsce 12 maja 1082 między wojskami czeskimi a austriackimi, zakończone zwycięstwem Czechów.
 Bitwa pod Mailbergiem | |||
| Czas |
12 maja 1082 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Wynik |
wygrana wojsk czeskich | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
Położenie na mapie Austrii  | |||
| 48°40′N 16°11′E/48,666667 16,183333 | |||
Tło edytuj
W 1081 margrabia austriacki Leopold II Piękny poparł antykróla Hermana z Salm i tym samym popadł w konflikt z królem Henrykiem IV. Ten nie mógł interweniować, gdyż w tym czasie znajdował się we Włoszech. Nadał więc marchię swemu sojusznikowi, księciu czeskiemu Wratysławowi II, licząc, że pokona on buntownika[4][5].
Przebieg bitwy edytuj
Według Kosmasa wojska czeskie poruszały się w dwóch częściach: jednej dowodzonej przez Ottona i Konrada i drugiej pod wodzą samego Wratysława, w skład której wchodziło m.in.: najemne rycerstwo ratyzbońskie. Wobec tego siły austriackie dowodzone przez margrabiego Leopolda ustawiły się w formacji klina. Wtedy natarły na nie siły czeskie. Rycerstwo ratyzbońskie zaatakowały prawe skrzydło Austriaków, Otto i Konrad – lewe, a Wratysław – centrum. W walce tej siły Leopolda zostały rozbite[6].
Z kolei według Żywota biskupa Altmanna bitwa rozpoczęła się od obrzucania się oszczepami, a następnie doszło do krwawej walki wręcz, w której pomimo dużych strat triumfowały wojska czeskie[7].
Konsekwencje edytuj
Po zwycięskiej bitwie, wojska Wratysława spustoszyły ziemie marchii austriackiej. Nie udało się jednak trwale zająć tych ziem i Leopold pozostał margrabią austriackim[8]. W 1084 kolejną wyprawę na marchię austriacką zorganizował Henryk IV. Nie doszło wtedy jednak do walk, gdyż Leopold najprawdopodobniej pogodził się z królem[8][5].
Przypisy edytuj
- ↑ Mateusz Kosonowski, O najnowszym historiograficznym portrecie Władysława Hermana, „Studia Historyczne” (4 (232)), Kraków 2015, s. 548, ISSN 0025-1429.
- ↑ Joanna Sobiesiak, Biografia dla zaawansowanych, czyli uwagi o książce Lukáša Reitingera: Vratislav. První král Čechů. Praha, Argo, 2017, ss. 533, „Średniowiecze Polskie i Powszechne” (11 (15)), 2019, s. 310, ISSN 2353-9720.
- ↑ Delestowicz 2020 ↓, s. 345.
- ↑ Delestowicz 2020 ↓, s. 349.
- ↑ a b Walter Koch, Leopold II., [w:] Neue Deutsche Biographie, t. 14, 1985, s. 276-277 [dostęp 2021-10-04].
- ↑ Delestowicz 2020 ↓, s. 349-350.
- ↑ Delestowicz 2020 ↓, s. 350.
- ↑ a b Delestowicz 2020 ↓, s. 351-352.
Bibliografia edytuj
- Norbert Delestowicz, Bolesław II Szczodry: trzeci król Polski: od władzy po wygnanie, Kraków: Wydawnictwo Avalon, 2020, ISBN 978-83-7730-416-7.