Bitwa pod Pogorzelicami

Bitwa pod Pogorzelicami – stoczona 9 marca 1945 r. niedaleko miejscowości Pogorzelice na Pojezierzu Pomorskim pomiędzy wojskami III Rzeszy a Armią Czerwoną[1].

Bitwa pod Pogorzelicami
II wojna światowa, front wschodni, część operacji pomorskiej
Czas

9 marca 1945

Miejsce

Pogorzelice

Terytorium

III Rzesza

Wynik

zwycięstwo wojsk radzieckich

Strony konfliktu
 III Rzesza  ZSRR
brak współrzędnych

W marcu 1945 r. w okolicach miejscowości Pogorzelice, w godzinach popołudniowych doszło do starcia części sił głównych II Frontu Białoruskiego z oddziałami hitlerowskimi. Oddziały niemieckie wyposażone między innymi w działa Flak 88 wspierane były przez 7 Batalion Szkolny SS ze Starego Bornego. Strona radziecka w postaci 2 Korpusu Pancernego Gwardii wspieranego przez 18 Gwardyjską Brygadę Pancerną oraz 2 Gwardyjską Brygadę Zmotoryzowaną[2] miała na wyposażeniu czołgi T34/85. Po kilkugodzinnym starciu wojska niemieckie wycofały się z okolic Lęborka. Potyczka była efektem przeprowadzanej przez Armię Czerwoną operacji pomorskiej[3]. Walki pomiędzy wojskami niemieckimi a Armią Czerwoną w okolicach Lęborka były zacięte. O ich skali może świadczyć fakt, iż na terenie obecnego budynku Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 1 w Lęborku urządzono prowizoryczny szpital wojenny, który obsługiwał również rejony Redy i Trójmiasta.

Przypisy edytuj

  1. K. Podoski – „Z najnowszych dziejów Słupska i Ziemi Słupskiej /1945 – 1965/” praca zbiorowa pod redakcją K. Podoskiego, Poznań 1966, s. 13
  2. T. Gasztold – „Wyzwolenie miast i wsi Pomorza Zachodniego w 1945 roku” Koszalin 1976, s. 150
  3. Encyklopedia PWN, Warszawa 1997, hasło „Operacja Pomorska”