Bitwa pod Santarém

Bitwa pod Santarém – zdobycie twierdzy Santarém przez Portugalczyków, które miało miejsce w roku 1147 w okresie Rekonkwisty.

Zdobycie Santarém przez Portugalczyków

Rekonkwista
Alfons I
Czas	15 marca 1147
Miejsce	Santarém
Terytorium	Portugalia
Wynik	Zwycięstwo chrześcijan
Strony konfliktu
Królestwo Portugalii Maurowie
Dowódcy
Alfons I Zdobywca gubernator Santarém (Auzar)
Siły
250 rycerzy nieznane
Straty
nieznane wysokie
Położenie na mapie świata miejsce bitwy
39,236944°N 8,685000°W

Położona 80 km na północny wschód od Lizbony twierdza Maurów – Santarém była jedną z najpotężniejszych na Półwyspie Pirenejskim. Potężna twierdza osłonięta rzeką Tag od wschodu oraz wzgórzami od południa blokowała wojskom chrześcijańskim dostęp do Lizbony. Król portugalski, Alfons I, w marcu 1147 r. pomaszerował na czele niewielkiego oddziału rycerstwa pod Santarém. Pod osłoną nocy chrześcijanie rozpoznali siły przeciwnika w twierdzy. Nocą 15 marca rycerze Alfonsa I weszli niezauważeni po drabinach na mury i otworzyli bramy, wpuszczając resztę armii. Portugalczycy zaskoczyli Maurów całkowicie, wycinając większość z nich. Nieliczni, którzy uniknęli rzezi, ratowali się ucieczką z twierdzy.

Bibliografia

• Zygmunt Ryniewicz: Leksykon bitew świata, wyd. Alma-press, Warszawa 2004.