Bogusław Kazimierz Maskiewicz

Bogusław Kazimierz Maskiewicz (ur. ok. 1625 w Serweczu, zm. 1683) – polski pamiętnikarz, szlachcic i żołnierz.

Bogusław Kazimierz Maskiewicz
Data urodzenia

ok. 1625

Data śmierci

1683

Zawód, zajęcie

pamiętnikarz

Rodzice

Samuel Maskiewicz (prawdopodobnie)

Najprawdopodobniej syn Samuela Maskiewicza i jego żony (nieznanej z imienia Piaseckiej). Wychowywał się w rodzinie ewangelicko-reformowanej (kalwińskiej).

Po krótkiej służbie na dworze Bogusława Radziwiłła, w 1644 służył u Franciszka Zebrzydowskiego (gdzie przeszedł na katolicyzm) a potem Jeremiego Wiśniowieckiego.[1]

Po 1652 spisał Diariusz, w którym przedstawił lata 1643–1649[2] i 1660[3]. W pamiętniku opisał m.in. początki powstania Chmielnickiego, podczas którego brał udział w wyprawie dowodzonej przez Jeremiego Wiśniowieckiego. Walczył z Kozakami pod Niemirowcm, Machnówką, Konstantynowem, Mozyrzem, Bobrujskiem i Łojowem.

W listopadzie 1668 r. był posłem nowogródzkim na sejm konwokacyjny, zwołany po abdykacji Jana Kazimierza. Obecny był na elekcji Michała Korybuta Wiśniowieckiego. W roku 1672 został ponownie wybrany na jednego z posłów nowogródzkich na sejm konfederacki, zwołany w Warszawie dla obrony króla. W 1673 r. otrzymał od kanclerza litewskiego Krzysztofa Paca godność wojskiego nowogródzkiego. W 1673 został także wyznaczony przez sejm na deputata do rady wojennej przy boku hetmanów wielkich.

Przypisy edytuj

  1. M. Bauer, STRUKTURA RELACJI W PAMIĘTNIKACH BOGUSŁAWA KAZIMIERZA MASKIEWICZA.
  2. Dyaryusz Bogusława Kazimierza Maszkiewicza w: Zbiór pamiętników historycznych o dawnej Polszcze z rękopisów, tudzież dzieł w różnych językach o Polszcze wydanych, oraz z listami oryginalnemi królów i znakomitych ludzi w kraju naszym, Tom 5 1840, wydał Julian Ursyn Niemcewicz s. 57 - 85.
  3. Dyjariusz moskiewskiej wojny w Wielkim Księstwie będącej i uspokojenie onej przez jw. jmp. Pawia Sapiehę wraz z jw. jmp. Czarnieckim wojewodą ruskim nastąpione, w: Pomniki dziejów Polski wieku siedemnastego, Tom 1 1840, wydał August Podgórski, s. 162 - 208.

Bibliografia edytuj