Borofen

dwuwymiarowa odmiana alotropowa boru

Borofen – krystaliczna dwuwymiarowa monowarstwowa odmiana alotropowa boru przewidziana teoretycznie w latach 90'[1] i otrzymana eksperymentalnie w roku 2015[2][3][4].

Pierwsze warstwy borofenu zostały otrzymane z użyciem chemicznego osadzania z fazy gazowej (ang chemical vapor deposition, CVD) na podłożu miedzi[2] oraz z użyciem epitaksji z wiązki molekularnej (ang. molecular beam epitaxy, MBE) na podłożu srebra[3][4]. Produkcja dwuwymiarowego boru jest obecnie procedurą standardową[5][6][7].

Przypisy

edytuj
  1. Ihsan Boustani. New quasi-planar surfaces of bare boron. „Surface Science”. 370 (2–3), s. 355-363, 1997. DOI: 10.1016/S0039-6028(96)00969-7. (ang.). 
  2. a b Guoan Tai et al.. Synthesis of Atomically Thin Boron Films on Copper Foils. „Angewandte Chemie International Edition”. 54 (51), s. 15473-15477, 2015. DOI: 10.1002/anie.201509285. (ang.). 
  3. a b Andrew J. Mannix et al.. Synthesis of borophenes: Anisotropic, two-dimensional boron polymorphs. „Science”. 350 (6267), s. 1513-1516, 2015. DOI: 10.1126/science.aad1080. (ang.). 
  4. a b Baojie Feng et al.. Experimental realization of two-dimensional boron sheets. „Nature Chem”. 8, s. 563–568, 2016. DOI: 10.1038/nchem.2491. arXiv:1512.05029. (ang.). 
  5. Pranay Ranjan et al.. Borophene: New Sensation in Flatland. „Advanced Materials”. 32 (34), s. 2000531, 2020. DOI: 10.1002/adma.202000531. (ang.). 
  6. Zhongjian Xie et al.. Two-Dimensional Borophene: Properties, Fabrication, and Promising Applications. „Research”. 2020, s. 2624617, 2020. DOI: 10.34133/2020/2624617. (ang.). 
  7. Chuang Hou et al.. Borophene: Current Status, Challenges and Opportunities. „ChemPlusChem”. 85 (9), s. 2186-2196, 2020. DOI: 10.1002/cplu.202000550. (ang.).