Alotropia

zjawisko występowania w tym samym stanie skupienia różnych odmian tego samego pierwiastka chemicznego

Alotropia – zjawisko występowania w tym samym stanie skupienia różnych odmian tego samego pierwiastka chemicznego, różniących się właściwościami fizycznymi i chemicznymi. Odmiany alotropowe pierwiastka mogą różnić się między sobą strukturą krystaliczną lub liczbą atomów w cząsteczce[1].

diament
grafit
Kryształy fulerenu C60
Schemat struktury długiej nanorurki

Alotropia jest szczególnym przypadkiem polimorfizmu, czyli różnopostaciowości substancji.

Chociaż odmiany alotropowe nie są różnymi stanami skupienia materii, przejścia z jednej odmiany alotropowej do drugiej są przemianami fazowymi pierwszego rzędu. Nie zachodzą one jednak w ściśle określonych temperaturach, lecz są zależne od termicznej historii próbek. Powoduje to, że dany pierwiastek może występować w dwóch różnych odmianach alotropowych w tej samej temperaturze.

Pierwiastki i ich odmiany alotropowe

edytuj

Najbardziej znane pierwiastki tworzące odmiany alotropowe

edytuj
Osobny artykuł: Odmiany alotropowe żelaza.

Inne pierwiastki tworzące odmiany alotropowe

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Encyklopedia techniki. Chemia, Władysław Gajewski (red.), Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1965, OCLC 33835352.
  2. Włodzimierz Trzebiatowski, Chemia nieorganiczna, wyd. VIII, Warszawa: PWN, 1978.
  3. F. Cardarelli, Materials Handbook. A Concise Desktop Reference, Springer, 2008, s. 432, DOI10.1007/978-1-84628-669-8, ISBN 978-1-84628-669-8 [dostęp 2020-07-27].
  4. Jolanta Sawicka i inni, Tablice chemiczne, Gdańsk 2002.