Uzbrojenie ochronne

Uzbrojenie ochronne (broń ochronna) – uzbrojenie przeznaczone do ochrony ciała użytkownika przed skutkami rażenia broni (np. uderzeniami, cięciami, postrzeleniami).

Uzbrojenie ochronne dzieli się na:

bezpośrednie (np. zbroje, hełmy, kamizelki kuloodporne)
pośrednie (np. tarcze, schrony, opancerzenie wozów bojowych).

Historia

Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Historyczne uzbrojenie ochronne: zbroja płytowa

W starożytności i średniowieczu uzbrojenie ochronne stanowiły przede wszystkim hełmy, tarcze i zbroje, które w szczątkowej postaci przetrwały do początku XX wieku. Podczas I wojny światowej na nowo zaczęto masowo używać hełmów, które jako podstawowe uzbrojenie ochronne nadal pozostają w użyciu. Innymi współcześnie stosowanymi przedstawicielami uzbrojenia ochronnego są kamizelki kuloodporne oraz tarcze policyjne.

Bibliografia

AndrzejA. Ciepliński AndrzejA., RyszardR. Woźniak RyszardR., Encyklopedia współczesnej broni palnej, Warszawa: WiS, 1994, ISBN 83-86028-01-7, OCLC 169820275 .