Bukowski (samochód pancerny)

Samochód pancerny Bukowski – polski improwizowany samochód pancerny zbudowany w Warsztatach Naprawy Samochodów we Lwowie podczas wojny polsko-bolszewickiej. Nazwany na cześć szefa wojsk samochodowych DOG Lwów majora Włodzimierza Ossoria-Bukowskiego[1].

Bukowski
Ilustracja
Bukowski
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Typ pojazdu

samochód pancerny

Trakcja

kołowa

Załoga

6 osób

Historia
Prototypy

1920

Egzemplarze

1

Dane techniczne
Pancerz

z pancernych płyt okopowych

Długość

k. 645 cm

Szerokość

ok. 200 cm

Wysokość

ok. 272 cm

Masa

ok. 7 ton

Dane operacyjne
Uzbrojenie
do 4 karabinów maszynowych
Użytkownicy
Polska

Historia

edytuj

Latem 1920 w Warsztatach Naprawy Samochodów we Lwowie postanowiono zacząć produkcje improwizowanych samochodów pancernych. Organizatorem tych prac był między innymi Władysław Floriański. Dowódca wojsk samochodowych DOG Lwów Włodzimierz Bukowski dostarczył podwozie samochodu ciężarowego Packard model 36. Był on też projektodawcą schematu opancerzenia. Samochód pancerny był opancerzony przez Juliana Leśkówa i Józefa Kuzilka. W lipcu 1920 zakończono budowę tego pojazdu i nazwano go "Bukowski". 19 sierpnia 1920 wszedł w skład oddziału szturmowego dowodzonego przez porucznika Stanisława Kruszyńskiego. Samochód został użyty w trakcie obrony Lwowa przed 1 Konną Armią Budionnego. Brał udział także w walkach o Busk (19 sierpnia), walczył pod Zadwórzem (20 i 21 sierpnia) i w bitwie o Pikułowice i Barszczowiec (23 sierpnia), podczas której został uszkodzony i wycofany do Lwowa. Po wojnie w 1921 znajdował się w 6 Dywizjonie Samochodowym. Dalsze losy nieznane[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b Samochód pancerny „Bukowski” - weu1918-1939.pl [online] [dostęp 2022-01-30] (pol.).

Bibliografia

edytuj
  • Janusz Magnuski: Samochody pancerne Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1993. ISBN 83-86028-00-9.