Cancionero de Palacio
Cancionero de Palacio (j. pol. Śpiewnik pałacowy) znany również jako Cancionero Musical de Palacio (CMP) lub Cancionero de Barbieri, jest manuskryptem zawierającym muzykę z okresu renesansu z terenów Hiszpanii. Utwory zawarte w zbiorze były komponowane przez około 40 lat: od ok. 1475 do początku XVI wieku, czyli za panowania Królów Katolickich
Manuskrypt edytuj
Opierając się na spisie treści znajdującym się na początku dzieła, można wnioskować, że oryginalnie, manuskrypt zawierał 548 utworów. Wiele z nich jednak zostało zagubionych lub zniszczonych przez co do dzisiejszych czasów przetrwało jedynie 458 dzieł. Mimo to, Cancionero de Palacio jest bezcennym zabytkiem renesansowej muzyki, przechowywanym w Bibliotece Królewskiej w Madrycie.
Manuskrypt był tworzony przez 9 różnych ludzi, którzy tworzyli go w 11 etapach.
Utwory edytuj
Większość z 458 utworów jest w języku kastylijskim. Jednakże kilka utworów jest napisane po łacinie, francusku, katalońsku czy po portugalsku. Pieśni są bardzo zróżnicowane. Znajdują się tam pieśni: romantyczne, religijne, satyryczne, burleski, polityczne, historyczne i wiele innych. Również ich styl jest bardzo różnorodny: od piosenek ludowych po bardzo złożone kompozycje. Większość dzieł to utwory jednogłosowe z akompaniamentem instrumentalnym, choć znaleźć można wiele polifonicznych dzieł na 2, 3 czy 4 głosy.
Najwięcej utworów jest autorstwa:
- Juan del Encina (63)
- Millán (23)
- Gabriel Mena (18)
Canciero de Palacio dziś edytuj
Utowory zawarte w manuskrypcie są popularne wśród zespołów wykonujących muzykę dawną. Monograficzne albumy mają w swojej dyskografii zespoły takie jak: Hespèrion XXI, Ensemble Gilles Binchois, Ensemble Accentus, czy Musica Antiqua of London. Wiele utworów z Cancionero del Palacio (np. Dindirindin, Todos los bienes del mundo, Danza alta) wykonanych m.in. przez Joculatores Upsalienses, stało się częścią ścieżki dźwiękowej gry Europa Universalis II.
Bibliografia edytuj
- Michał Madaliński. Śpiewnik z lustracją w tle. „PODKOWIAŃSKI MAGAZYN KULTURALNY”. 58-59.
- Historia de la música española. Vol 2. Desde el Ars Nova hasta 1600. Samuel Rubio. Alianza Editorial. Madrid. 1983
- Barbieri, Francisco Asenjo. Cancionero musical de los siglos XV y XVI. Real Academia de las Bellas Artes de San Fernando. 1890
- Anglés, Higinio. La música en la corte de los Reyes Católicos, II, III, Polifonía profana: Cancionero Musical de Palacio (siglos XV-XVI), 2 vols. Monumentos de la Música Española, nos 5, 10. C.S.I.C. y Instituto Español de Musicología. Barcelona. 1947 y 1951.