Bibliothèque nationale
Bibliothèque nationale, Bibliothèque nationale de France, (BnF, Biblioteka Narodowa Francji) – francuska biblioteka narodowa, znajdująca się w Paryżu. Przewidziana jest jako repozytorium dla wszystkich materiałów bibliotecznych wydawanych we Francji. Obecnym dyrektorem Biblioteki jest Bruno Racine.
Biblioteka Narodowa Francji, Czytelnia Owalna | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość |
Paryż |
Adres |
Richelieu: 5, rue Vivienne |
Dyrektor |
Bruno Racine |
Data założenia |
1368 |
Siglum |
BnF |
Wielkość zbiorów |
13 000 000 |
Położenie na mapie Paryża | |
Położenie na mapie Francji | |
Położenie na mapie Île-de-France | |
48°50′01″N 2°22′33″E/48,833611 2,375833 | |
Strona internetowa |
Historia
edytujPoczątki Francuskiej Biblioteki Narodowej sięgają średniowiecza i biblioteki królewskiej założonej w Luwrze (Louvre) przez Karola V w 1368. Szczególny jej rozwój rozpoczął się po wydaniu w 1537 przez króla Franciszka I specjalnego dekretu, ustanawiającego egzemplarz obowiązkowy. Czas bardzo ważny w dziejach biblioteki to okres Colberta, ministra Ludwika XIV, który udostępnił zbiory biblioteki do publicznego użytku (1692). Burzliwe epizody w dziejach Paryża, jak rewolucja francuska, Komuna Paryska, I i II wojna światowa oszczędziły zbiory BnF. Dzięki temu posiada w chwili obecnej ponad 11 milionów woluminów. Są one rozlokowane w kilku miejscach Paryża i poza nim.
W 1997 roku została otwarta biblioteka cyfrowa Gallica[1].
Nowy gmach
edytujOd 1996 głównym gmachem BnF jest kompleks przy Rue de Tolbiac, zwany Site François-Mitterrand, zbudowany z inicjatywy tego prezydenta. W czterech wieżach wysokich na 79 m zgromadzono większość księgozbioru (łączna długość półek osiąga 395 km). Czytelnie dla studentów i naukowców mieszczą się między wieżami, w niskim cokole otaczającym kompleks. Wieże służą za magazyny książek. Ich forma była swego czasu mocno krytykowana, ponieważ nie służyły papierowym archiwom. Konieczna okazała się korekta i wprowadzenie ruchomych, drewnianych przesłon[2]. Budynek ten, w całości zaprojektowany przez Dominique Perrault, łączy w sobie trzy podstawowe materiały: beton, metal i szkło, które w idei miały harmonijnie integrować go z naturą[3].
BnF znajduje się pod bezpośrednim nadzorem ministra kultury Francji. Roczny budżet biblioteki wynosi 155 milionów €[4].
Zbiory biblioteczne i muzealne
edytujW bibliotece przechowywanych jest około 115 000 rękopisów, w tej liczbie 5000 greckich rękopisów, 21 800 łacińskich rękopisów, 59 000 francuskich rękopisów, 4290 rękopisów w innych nowożytnych językach[5]. Greckie rękopisy zostały podzielone na trzy kolekcje: Le fonds Grec (ponad 3100 rękopisów), Le fonds Coislin (400 rękopisów) i Le supplément grec (ponad 1100 rękopisów).
Całość zbiorów biblioteki wynosi 13 000 000 jednostek bibliotecznych[6].
Działem muzealnym BNF, gromadzącym głównie monety, medale i dzieła sztuki oraz dokumentację ich dotyczącą, jest departament monet, medali i starożytności (Le département des Monnaies, médailles et antiques), zwany popularnie Gabinetem Medali[7].
Biblioteka posiada zbiór polskich wydawnictw szczególnie z okresu Wielkiej Emigracji.
Przypisy
edytuj- ↑ A propos [online], gallica.bnf.fr [dostęp 2022-10-22] (fr.).
- ↑ Architektura w Paryżu TOP 10 – przewodnik po budynkach – Bryła – architektura na świecie [online], bryla.pl [dostęp 2023-09-03] (pol.).
- ↑ Electricity, Concrete and Steel. Libraries in the 20th Century, [w:] James W.P. Campbell , Will Pryce , The library: a world history, wyd. Reprinted with eight additional pages, London: Thames & Hudson, 2013, s. 275-279, ISBN 978-0-500-34288-6 [dostęp 2023-06-02] .
- ↑ Les chiffres donnés ici sont ceux du rapport d’activités 2005, le dernier disponible.
- ↑ Catalogues imprimés des Manuscrits occidentau.
- ↑ La BnF en chiffres. [dostęp 2008-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-28)].
- ↑ Praca zbiorowa, Encyklopedia sztuki starożytnej, WAiF i Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, s. 134, ISBN 83-01-12466-0 (PWN), ISBN 83-221-0684-X (WAiF).
Linki zewnętrzne
edytuj- Gallica, wirtualna biblioteka BnF
- Catalogue BN-Opale Plus
- BNF-Archives et manuscrits
- Visite virtuelle du site Richelieu
- ISNI: 0000000123531945, 0000000123532569
- VIAF: 137156173
- ULAN: 500309981
- LCCN: no95028191
- GND: 5156217-0
- NDL: 00283813
- LIBRIS: hftwxv4159qfljh
- BnF: 12381002j
- SUDOC: 03361122X
- SBN: UFIV089469
- NLA: 35553176
- NKC: ko2002102945, ko2002102948
- BNE: XX179415
- BIBSYS: 54445
- NUKAT: n96207613
- J9U: 987007380743105171
- PTBNP: 32893
- CANTIC: a10369909, a10050486
- LNB: 000050573
- NSK: 000071965
- BNA: 000067677
- BLBNB: 000326556