Wikipedia

Carlos Guzmán

meksykański piłkarz

Carlos Alberto Guzmán Fonseca (ur. 19 maja 1994 w Morelii) – meksykański piłkarz występujący na pozycji prawego obrońcy, od 2024 roku zawodnik amerykańskiego Monterey Bay.

Carlos Guzmán
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Carlos Alberto Guzmán Fonseca

Data i miejsce urodzenia

19 maja 1994
Morelia

Wzrost

179 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Monterey Bay

Numer w klubie

5

Kariera juniorska
Lata Klub
2001–2007 Campestre
2007–2011 Morelia
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2011–2018 Morelia 83 (7)
2012 → Neza (wyp.) 6 (0)
2013 → Atlético San Luis (wyp.) 16 (2)
2014 → Puebla (wyp.) 14 (0)
2015–2016 → Tijuana (wyp.) 27 (1)
2016–2017 → León (wyp.) 15 (0)
2019–2021 Necaxa 8 (1)
2021 Morelia 18 (1)
2022 Toluca 23 (0)
2023 Querétaro 10 (0)
2023 San Diego Loyal 15 (1)
2024– Monterey Bay 2 (0)
W sumie: 237 (13)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2011  Meksyk U-17 6 (0)
2014–2016  Meksyk U-23 13 (1)
W sumie: 19 (1)
  1. ↑ Aktualne na: 20 marca 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 20 marca 2024.

Początki edytuj

Guzmán urodził się w mieście Morelia w stanie Michoacán, jednak dorastał w miejscowości Moroleón położonej w stanie Guanajuato[1]. Jest synem pracujących w przemyśle włókienniczym Carlosa Guzmána Lary i Maríi de Jesús Fonseca Chávez, posiada młodszego brata Oscara Osviela. Pochodzi z piłkarskiej rodziny; amatorskimi zawodnikami byli zarówno jego ojciec, jak i wujowie oraz kuzyni. Sam rozpoczął treningi już w wieku trzech lat, kiedy to za namową rodziców zapisał się do lokalnej szkółki piłkarskiej i otrzymał od nich swoje pierwsze buty oraz piłkę[2].

Podczas dzieciństwa w Moroleón uczęszczał do tamtejszej szkoły podstawowej Fray Miguel F. Zavala i gimnazjum Defensores de Moroleón, zaś w późniejszym czasie w celu doskonalenia umiejętności piłkarskich wyjechał do swojej rodzinnej Morelii[3]. Tam podpisał umowę z zespołem Monarcas Morelia, najpierw występując w jego filialnej drużynie Club Campestre, skąd jako trzynastolatek trafił do docelowej akademii piłkarskiej klubu. Początkowo występował jako napastnik, dopiero w juniorach Morelii trener Juan García przekwalifikował go na stopera[4]. Jego piłkarskim idolem jest Rafael Márquez[5].

Kariera klubowa edytuj

Początkowo Guzmán występował w barwach Morelii wyłącznie w lidze meksykańskiej do lat siedemnastu, po czym został włączony przez szkoleniowca Tomása Boya do treningów seniorskiej drużyny. Szansę rozegrania pierwszego meczu w najwyższej klasie rozgrywkowej otworzyło mu zawieszenie dyscyplinarne podstawowego bocznego obrońcy Morelii – Marvina Cabrery[6]. W meksykańskiej Primera División siedemnastoletni wówczas Guzmán zadebiutował 4 listopada 2011 w wygranym 1:0 spotkaniu z Jaguares na Estadio Morelos, kiedy to przebywał na placu gry w pełnym wymiarze czasowym jako prawy obrońca[7]. Pełnił jednak wyłącznie rolę rezerwowego zawodnika zespołu i oprócz sporadycznych występów w pierwszej drużynie grał głównie w lidze meksykańskiej do lat dwudziestu oraz drugoligowej filii Morelii – Neza FC, w której występował na wypożyczeniu przez pół roku[8].

W czerwcu 2013 Guzmán został wypożyczony na rok do występującego w drugiej lidze nowo założonego klubu Atlético San Luis z siedzibą w San Luis Potosí[9]. W zespole prowadzonym przez Miguela Fuentesa zadebiutował 20 lipca 2013 w zremisowanej 2:2 wyjazdowej konfrontacji ligowej z Alebrijes (rozegrał pełny mecz[10]), zaś sześć dni później w również zremisowanym 2:2 meczu ligowym z Altamirą w 38. minucie strzelił swojego premierowego gola w zawodowej karierze – była to zarazem pierwsza bramka zdobyta w meczu u siebie w historii klubu[11]. Ogółem w Atlético San Luis miał niepodważalne miejsce na środku obrony; mimo nastoletniego wieku był jednym z najlepszych graczy w zespole i rozegrał wszystkie możliwe szesnaście meczów w lidze w pełnym wymiarze czasowym, odpadając z ligowej fazy play-off w ćwierćfinale. W grudniu 2013 jego roczne wypożyczenie zostało skrócone przez Morelię o sześć miesięcy, gdyż zawodnik otrzymał szansę kontynuowania kariery w pierwszej lidze[12].

W styczniu 2014 Guzmán został ściągnięty przez Rubéna Omara Romano – swojego byłego trenera z Morelii – do prowadzonej przez niego pierwszoligowej drużyny Puebla FC na zasadzie sześciomiesięcznego wypożyczenia[13]. Zadebiutował w niej 5 stycznia 2014 w zremisowanym 2:2 w dramatycznych okolicznościach wyjazdowym pojedynku ligowym z Pumas UNAM, kiedy to zmienił w przerwie Nicolása Ruvalcabę[14]. Pierwszego gola strzelił natomiast dziewięć dni później w przegranym 1:4 spotkaniu krajowego pucharu (Copa MX) z drugoligowym Correcaminos UAT, wpisując się na listę strzelców w 17. minucie spektakularnym uderzeniem z woleja zza narożnika pola karnego[15]. W Puebli występował głównie na pozycji prawego obrońcy i notował regularne występy; w prowadzonej przez Romano ekipie wystąpił w czternastu z siedemnastu możliwych ligowych meczów, z czego w siedmiu w wyjściowym składzie, nie odnosząc żadnych sukcesów.

Po powrocie do Morelii, w lipcu 2014, Guzmán wywalczył z ekipą prowadzoną przez argentyńskiego trenera Ángela Comizzo superpuchar Meksyku – Supercopa MX, będący zarazem jego pierwszym trofeum w klubowej karierze. Bezpośrednio po tym, wskutek poważnej kontuzji podstawowego stopera zespołu Felipe Baloya, został podstawowym zawodnikiem zespołu i miejsce w wyjściowej jedenastce utrzymał mimo częstych zmian trenerów na przestrzeni kolejnych miesięcy, występując naprzemiennie na środku i prawej stronie obrony. Premierową bramkę w pierwszej lidze zdobył 19 września 2014 w doliczonym czasie przegranej 2:3 domowej konfrontacji z Pumas UNAM[16], zaś 3 lutego 2015 zanotował pierwszy klubowy mecz międzynarodowy w karierze – wystąpił od pierwszej do ostatniej minuty w zremisowanym 1:1 domowym pojedynku z boliwijskim The Strongest w rozgrywkach Copa Libertadores[17], z których Morelia odpadła jednak już w rundzie wstępnej. Mimo regularnych występów jego drużyna spisywała się bardzo słabo, dwa sezony z rzędu zajmując ostatnie miejsce w tabeli.

W czerwcu 2015 Guzmán udał się na wypożyczenie do drużyny Club Tijuana, gdzie trafił za sprawą trenera tego zespołu – Rubéna Omara Romano (z którym współpracował już w poprzednich klubach)[18]. Zadebiutował w niej 18 sierpnia 2015 w wygranym 2:1 meczu krajowego pucharu z drugoligową Necaxą, rozgrywając pełne dziewięćdziesiąt minut[19], natomiast pierwszego gola strzelił 21 października tego samego roku w zremisowanej 2:2 (4:5 po karnych) konfrontacji z Atlasem, również w ramach pucharu Meksyku (ćwierćfinał)[20]. W Tijuanie spędził rok, nie odnosząc jednak większych sukcesów drużynowych – rozegrał dwadzieścia siedem z trzydziestu czterech możliwych meczów w lidze (z czego dwadzieścia jeden w pierwszym składzie). Notował regularne występy jako boczny obrońca, a wiosną, po przyjściu do klubu byłego selekcjonera reprezentacji kraju – Miguela Herrery, dopasował się do jego ofensywnej taktyki 5−3−2 jako wahadłowy defensor[21].

W czerwcu 2016 Guzmán – również na zasadzie wypożyczenia z Morelii – dołączył do ekipy Club León[21].

Kariera reprezentacyjna edytuj

Swoje występy w kadrze narodowej Guzmán rozpoczął od reprezentacji Meksyku do lat piętnastu prowadzonej przez Jesúsa Ramíreza. W jej barwach z sukcesami brał udział w różnych młodzieżowych turniejach w Europie, Azji i Ameryce Południowej[22]. Z reprezentacją do lat piętnastu triumfował we włoskim Torneo delle Nazioni, południowoamerykańskim Torneo de Chile, hiszpańskim Copa MIC, a także japońskim turnieju Toyota Cup, gdzie został wybrany najlepszym piłkarzem rozgrywek[5].

W czerwcu 2011 Guzmán został powołany przez szkoleniowca Raúla Gutiérreza do reprezentacji Meksyku U-17 na Mistrzostwa Świata U-17 w Meksyku[23]. Tam miał niepodważalne miejsce na środku obrony, tworząc pewny duet stoperów z kapitanem drużyny Antonio Briseño. W pełnym wymiarze czasowym rozegrał sześć z siedmiu możliwych meczów; z powodu zawieszenia za kartki nie zagrał wyłącznie w ćwierćfinale z Francją (2:1)[24]. Meksykanie, pełniący wówczas rolę gospodarzy, zdobyli natomiast tytuł młodzieżowych mistrzów świata, pokonując w finale Urugwaj (2:0) na Estadio Azteca[25].

W 2012 roku Guzmán był podstawowym piłkarzem reprezentacji Meksyku U-20, z którą triumfował wówczas w dwóch turniejach towarzyskich – rosyjskim turnieju imienia Lwa Jaszyna i irlandzkim Milk Cup[8].

W maju 2014 Guzmán znalazł się w ogłoszonym przez Raúla Gutiérreza składzie reprezentacji Meksyku U-23 na prestiżowy towarzyski Turniej w Tulonie. Tam wystąpił w dwóch z czterech możliwych meczów (w obydwóch w wyjściowym składzie), a jego kadra z bilansem zwycięstwa, remisu i dwóch porażek zajęła trzecie miejsce w liczącej pięć zespołów grupie i nie zakwalifikowała się do dalszych gier. Pięć miesięcy później został powołany na Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów w Veracruz – tam był jednym z ważniejszych zawodników swojego zespołu narodowego i rozegrał trzy z pięciu możliwych spotkań, z czego w dwóch w pierwszej jedenastce. Meksykanie, będący wówczas gospodarzami igrzysk, wywalczyli wówczas złoty medal na męskim turnieju piłkarskim po pokonaniu w finale Wenezueli (4:1)[26]. W maju 2015 po raz drugi z rzędu znalazł się w kadrze na Turniej w Tulonie, gdzie tym razem rozegrał wszystkie cztery mecze (trzy w pierwszej jedenastce) i strzelił bramkę w konfrontacji z WKS (1:1)[27], lecz meksykańska drużyna spisała się identycznie jak przed rokiem, zajmując dopiero trzecią lokatę w grupie.

Dwa miesiące później Guzmán został powołany przez Gutiérreza na Igrzyska Panamerykańskie w Toronto; pełnił tam jednak wyłącznie rolę alternatywnego zawodnika dla José Van Rankina i ani razu nie pojawił się na placu gry. Jego kadra dotarła wówczas do finału, przegrywając w nim z Urugwajem (0:1) i zdobyła ostatecznie srebrny medal igrzysk[28]. W 2016 roku po raz trzeci wziął udział w Turnieju w Tulonie, ponownie bez poważniejszych osiągnięć – zagrał we wszystkich czterech konfrontacjach (w trzech w wyjściowym składzie), lecz Meksykanie uplasowali się dopiero na czwartym miejscu w grupie i znów nie awansowali do fazy pucharowej.

Statystyki kariery edytuj

Klubowe edytuj

Klub Sezon Kraj Rozgrywki Liga Puchar kraju Międzynarodowe Ogółem
Mecze Gole Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Mecze Gole
Morelia 2011–2012   Liga MX 5 0 3 0 —— 8 0
Neza 2012–2013   Ascenso MX 6 0 6 0 —— 12 0
Morelia   Liga MX 2 0 4 0 —— 6 0
San Luis 2013–2014   Ascenso MX 16 2 3 0 —— 19 2
Puebla   Liga MX 14 0 3 1 —— 17 1
Morelia 2014–2015   26 5 4 0 CL 2 0 32 5
Tijuana 2015–2016   27 1 8 1 —— 35 2
León 2016–2017   0 0 0 0 —— 0 0
Ogółem 96 8 28 2 CL 2 0 126 10
Stan na 1 lipca 2016.

Legenda:

Przypisy edytuj

  1. ↑ Reconocen en Guanajuato a campeón mundial Sub-17 Carlos Guzmán. El Mañana, 15 lipca 2011. [dostęp 2012-02-05]. (hiszp.).
  2. ↑ Unos emocionados padres de Carlos Guzmán ven campeón al Tri Sub-17. SDPnoticias, 10 lipca 2011. [dostęp 2015-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 września 2015)]. (hiszp.).
  3. ↑ Reciben con algarabía a Carlos Guzmán Fonseca, jugador de la sub-17. SDPnoticias, 14 lipca 2011. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  4. ↑ José Ruiz Millán: Carlos Guzmán, la gran promesa del Puebla para 2014. Sexenio, 10 stycznia 2014. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  5. ↑ a b Ricardo Núñez: El ‘Márquez guanajua’. AM, 24 czerwca 2011. [dostęp 2012-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 kwietnia 2015)]. (hiszp.).
  6. ↑ Pablo Silva: Morelia-Jaguares… El Subcampeón busca cerrar pase a la Liguilla. MedioTiempo, 2 listopada 2011. [dostęp 2012-02-05]. (hiszp.).
  7. ↑ Morelia 1-0 Jaguares… Liguilla para la monarquía. MedioTiempo, 4 listopada 2011. [dostęp 2012-02-05]. (hiszp.).
  8. ↑ a b Carlos Guzmán regresa a Neza con dos títulos internacionales. Terra, 31 lipca 2012. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  9. ↑ Así va el Draft del Ascenso MX a las 21:30. Tiempo Real, 6 czerwca 2013. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  10. ↑ Comienzan con empate en el AscensoMX. Jefes, 20 lipca 2013. [dostęp 2015-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 kwietnia 2015)]. (hiszp.).
  11. ↑ Atlético San Luis y Altamira igualan a 2-2. Enelareachica, 27 lipca 2013. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  12. ↑ Edwin Zamudio: Carlos Guzmán fuera del ASL. Plano Informativo, 8 grudnia 2013. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  13. ↑ María Luisa Chagoya: Carlos Guzmán llega a la Franja. Vavel, 6 grudnia 2013. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  14. ↑ Jonathan Collazo: La Franja apagó la fiesta en CU. Vavel, 5 stycznia 2014. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  15. ↑ Mantienen camoteros tristezas coperas. MedioTiempo, 14 stycznia 2014. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  16. ↑ Pumas ganó a Monarcas con susto incluído. MedioTiempo, 19 września 2014. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  17. ↑ Juan Manuel Terán: Comprometió Morelia su aventura en Libertadores. MedioTiempo, 3 lutego 2015. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  18. ↑ Alan Rodríguez Avilés: Carlos Guzmán jugará con Xolos. Vavel, 11 czerwca 2015. [dostęp 2016-06-10]. (hiszp.).
  19. ↑ Xolos le pega a Necaxa en la Copa MX. Televisa Deportes, 18 sierpnia 2015. [dostęp 2016-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 września 2016)]. (hiszp.).
  20. ↑ Atlas vence en penales a Xolos; avanza a semifinales de Copa MX. La Jornada, 21 października 2015. [dostęp 2016-06-10]. (hiszp.).
  21. ↑ a b Alberto Zepeda Reyes: Carlos Guzmán se suma a las filas del León. Vavel, 9 czerwca 2016. [dostęp 2016-06-10]. (hiszp.).
  22. ↑ Ricardo Núñez: Vuelve Carlos Guzmán como héroe. Am, 14 lipca 2011. [dostęp 2012-02-05]. (hiszp.).
  23. ↑ „Potro” Gutiérrez define a sus convocados. OEM, 4 czerwca 2011. [dostęp 2014-09-03]. (hiszp.).
  24. ↑ Juan Manuel Terán: El Tri Sub-17 cerró sus prácticas para enfrentar a Francia. MedioTiempo, 3 lipca 2011. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  25. ↑ Juan Manuel Terán: Uruguay 0-2 México... ¡El Tri Sub-17 es Bicampeón del Mundo!. MedioTiempo, 10 lipca 2011. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  26. ↑ Emmanuel Gutiérrez: El 'Cubo' terminó sequía, México conquistó Oro en JCC. MedioTiempo, 28 listopada 2014. [dostęp 2015-03-19]. (hiszp.).
  27. ↑ México Sub-22 empata ante Costa de Marfil en Toulon. Goal, 28 maja 2015. [dostęp 2016-06-10]. (hiszp.).
  28. ↑ Jessika Méndez: Tri Sub-22 no refrendó Oro en Panamericanos. [w:] MedioTiempo [on-line]. mediotiempo.com, 26 lipca 2015. [dostęp 2016-06-10]. (hiszp.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Carlos_Guzmán&oldid=73186288”