Wikipedia

Carolina Eyck

niemiecka thereministka

Carolina Eyck (ur. 26 grudnia 1987 koło Berlina) – niemiecka thereministka, kompozytorka i autorka pochodzenia serbołużyckiego[1]. Jej występy na całym świecie pomogły w promocji tego instrumentu[2].

Carolina Eyck
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 grudnia 1987
koło Berlina

Instrumenty

theremin

Zawód

thereministka, kompozytorka i autorka

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Życiorys edytuj

Rodzice Eyck są muzykami. Kupili wynaleziony w 1919 roku instrument elektroniczny theremin i córka uczyła się na nim grać równolegle z nauką gry na innych instrumentach. W 2010 roku ukończyła studia gry na altówce w Kungliga Musikhögskolan w Sztokholmie[3]. Gra na thereminie Big Briar series 91A zaprojektowanym przez Roberta Mooga[4], Etherwave Pro i rosyjskim tVOX Tour[5].

Debiutowała w 2002 roku z Berliner Philhamoniker[6]. Koncertowała w Polsce, Czechach, Luksemburgu, Szwecji[3], Finlandii, Wielkiej Brytanii[5], Włoszech, Szwajcarii, Austrii, Japonii, Meksyku, Chile, Portugalii, Węgrzech, Pakistanie, Turcji i Stanach Zjednoczonych. Podczas swoich tras koncertowych występowała z muzykami takimi jak: Heinz Holliger, Robert Kolinsky, Gerhard Oppitz, Andrzej Boreyko, Michael Sanderling, Gürer Aykal, John Storgårds oraz z orkiestrami: Berlińską Orkiestrą Symfoniczną, Berneńską Orkiestrą Symfoniczną, Essen Philharmonic Orchestra, Brandenburgia Orchestra, Stuttgart Philharmonic Orchestra[7], Heidelberg Symphonic Orchestra i Mozarteum Orchestra Salzburg[6].

Jako muzyk gościnny razem z Baletem Hamburskim koncertowała w Japonii i San Francisco z baletem Mała Syrenka Lery Auerbach[8].

Po 2011 roku zaczęły powstawać kompozycje na theremin, niektóre pisane i dedykowane Carolinie Eyck. Pierwszą był koncert na theremin i orkiestrę Air Andrew Normana. Światowa premiera miała miejsce 13 kwietnia 2011 roku w Heidelbergu[9].

W 2012 roku Eyck zagrała solo na thereminie podczas światowej premiery dwóch symfonii Mesopotamia i Universe tureckiego pianisty i kompozytora Fazıla Saya. Fiński kompozytor Kalevi Aho zadedykował jej koncert na thereminie Acht Jahreszeiten (Eight Seasons), którego premiera miała miejsce w październiku 2012 roku[10]. Koncert na theremin Dancefloor With Pulsing francuskiego kompozytora Regisa Campo został napisany specjalnie dla Eyck, a prawykonanie z Filharmonią Brukselską miało miejsce w 2018 roku[11].

W 2006 roku Eyck opublikowała pierwszą książkę The Art of Playing the Theremin, opisując swoje metody gry na thereminie[12]. Dzięki jej technice grający jest w stanie dostroić theremin do swojej ręki i polegać na pozycji palców, zamiast korygować dźwięk po usłyszeniu[13]. Od 2010 roku jest dyrektorem artystycznym Letniej Akademii Thereminu w Colmar we Francji[12].

14 sierpnia 2020 roku Eyck pojawiła się w programie BBC Radio 3 In Tune, aby opowiedzieć o thereminie. Podczas audycji wykonała fragment skomponowanego przez siebie utworu Friend, a także pełną wersję muzyki z serialu Doctor Who[14].

Nagrody edytuj

  • 2015: nagroda Echo Klassik w kategorii nagranie koncertowe roku (muzyka XX / XXI wieku) za wykonanie koncertu Acht Jahreszeiten (Eight Seasons) Kalevi Aho pod dyrekcją Johna Storgårds i nagranie z Lapland Chamber Orchestra wydanego w 2014 roku przez BIS records[15].
  • 2006: wygrała Międzynarodowy Konkurs Kompozytorski zorganizowany przez Radio / TV Berlin-Brandenburg[16]

Publikacje edytuj

  • EYCK, Carolina – The Art of Playing the Theremin. SERVI Verlag, Berlin 2006, ISBN 3-933757-08-8.
  • EYCK, Carolina – Die Kunst des Thereminspiels. SERVI Verlag, Berlin 2006, ISBN 3-933757-07-X, EAN 4025 1187 0631 – wersja po niemiecku

Przypisy edytuj

  1. ↑ J.-M. Čornakec, „Basnju hudźbu w powětře” – Interview z Carolinu Eyckec [online], Rozhlad, październik 2007 [dostęp 2021-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (górnołuż.).
  2. ↑ Musik aus der Luft – Die Thereministin Carolina Eyck [online], Der junge Kulturkanal – Beitrag, 4 marca 2012 [dostęp 2021-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-04] (niem.).
  3. ↑ a b Vackert? Tja. Häftigt? Definitivt! [online], gd.se, 24 kwietnia 2010 [dostęp 2021-04-29] (szw.).
  4. ↑ TVOX Staff, Big Briar Series 91 [online], Theremin Vox, 21 lutego 2004 [dostęp 2021-04-29] (ang.).
  5. ↑ a b Carolina Eyck [online], web.archive.org, 23 lutego 2015 [dostęp 2021-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-23].
  6. ↑ a b Carolina Eyck, theremin [online], Brussels Philharmonic [dostęp 2021-04-29] (ang.).
  7. ↑ Stuttgarter Philharmoniker [online], Stuttgarter Philharmoniker, 9 listopada 2011 [dostęp 2021-04-29] (niem.).
  8. ↑ Carolina Eyck Explains Theremin Playing Technique [online], Synthtopia, 8 września 2014 [dostęp 2021-06-08] (ang.).
  9. ↑ EAM: Andrew Norman’s Concerto for Theremin and Orchestra Premieres in Heidelberg [online], www.eamdc.com [dostęp 2021-04-29].
  10. ↑ The Premiere (and The Politics) of Fazil Say’s New Symphony – Seen and Heard International [online], seenandheard-international.com [dostęp 2021-04-29].
  11. ↑ A.R.S. Musica, Brussels Philharmonic plays Zorn, Zappa, Campo & Constant (Openingsconcert) [online], www.arsmusica.be, 9 listopada 2018 [dostęp 2021-04-29] (niderl.).
  12. ↑ a b Carolina Eyck [online], National Sawdust [dostęp 2021-04-29] (ang.).
  13. ↑ Video: Carolina Eyck Explains How to Play the Theremin and Performs a Haunting Tune [online], reverb.com [dostęp 2021-04-29] (ang.).
  14. ↑ Radio 3 Home Sessions: Carolina Eyck [online], www.bbc.co.uk, 14 sierpnia 2020 [dostęp 2021-04-29].
  15. ↑ FOCUS Online, Sorbische Musikerin Carolina Eyck bekommt Echo Klassik-Preis [online], FOCUS Online [dostęp 2021-04-29] (niem.).
  16. ↑ Sound Room XIV [online], Third Space [dostęp 2021-04-29] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Carolina_Eyck&oldid=70613274”