Centralny Ośrodek Doskonalenia Kadr i Upowszechniania Postępu w Rolnictwie

Centralny Ośrodek Doskonalenia Kadr i Upowszechniania Postępu w Rolnictwie – jednostka organizacyjna Ministra Rolnictwa powołana w celu prowadzenia badań naukowych i opracowania metod wprowadzania postępu rolniczego do praktyki.

Centralny Ośrodek Doskonalenia Kadr i Upowszechniania Postępu w Rolnictwie funkcjonował w latach 1974–1984 i był zlokalizowany w Poznaniu.

Pierwszym dyrektorem Centralnego Ośrodka był Marian Jerzak.

Powstanie

Rozporządzeniem Ministra Rolnictwa z 1973 r. w sprawie utworzenia Centralnego Ośrodka Doskonalenia Kadr i Upowszechniania Postępu w Rolnictwie powołano nową jednostkę badawczo – rozwojową. W uzasadnieniu rozporządzenia podano potrzebę zintegrowanie w jednym specjalistycznym ośrodku zagadnień rozproszonych w innych instytucjach resortu rolnictwa. Centralny Ośrodek zobowiązany został do prowadzenia działalności naukowo–badawczej, dydaktycznej, doradczej i informacyjnej. Otrzymał status jednostki badawczo–rozwojowej i był objęty budżetem Ministerstwa Rolnictwa w dziale „nauka”.

Zadania

Do podstawowych zadań Centralnego Ośrodka należało prowadzenie prac naukowo-badawczych i dydaktycznych w zakresie doskonalenia kadr i upowszechniania postępu w rolnictwie, a w szczególności w zakresie:

• metodyki i efektywności kształcenia, dokształcania i doskonalenia kadr kierowniczych i instruktorskich w rolnictwie,
• podstaw teoretycznych, form i systemów upowszechniania postępu w rolnictwie,
• metod pracy i efektywności działania służb instruktorskich w rolnictwie,
• modeli kwalifikacyjnych dla kadr kierowniczych i instruktorskich w rolnictwie,
• programów nauczania dla różnych kierunków i form podnoszenia kwalifikacji kadr kierowniczych i instruktorskich w rolnictwie,
• dokształcania i doskonalenia kadr kierowniczych przedsiębiorstw rolnych,
• dokształcania i doskonalenia służb instruktorskich w zakresie upowszechniania postępu w rolnictwie i doradztwa w rolnictwa.

Kierowanie

Centralnym Ośrodkiem kierował dyrektor powoływany przez Ministra Rolnictwa. Do jego kompetencji należał całokształt spraw związanych z kierowaniem instytucją. Dyrektor kierował Ośrodkiem przy pomocy dwóch zastępców oraz Rady Naukowo-Technicznej.

Organy doradcze dyrektora ośrodka

Organem doradczym dyrektora była Rada Naukowo-Techniczna, która pełniła funkcję organu opiniodawczego w zakresie działalności badawczo–rozwojowej. Składała się z przewodniczącego, jego zastępcy oraz 10 członków, powoływanych przez Ministra Rolnictwa na okres 3 lat.

Do zadań rady należało:

• opiniowanie kierunków, programów i planów działalności naukowo-badawczej, dydaktycznej i wdrożeniowej,
• inicjowanie kierunków prac naukowo–badawczych, dydaktycznych i wdrożeniowych w zakresie działania Centralnego Ośrodka,
• ocenianie projektów planów pracy i sprawozdań z działalności naukowo-badawczej i dydaktycznej,
• opiniowanie wniosków o powoływanie kandydatów na stanowiska samodzielnych pracowników naukowo-badawczych,
• opiniowanie kierunków, planów dokształcania i doskonalenia kadr kierowniczych i instruktorskich oraz programów wdrażania i upowszechniania postępu w rolnictwie,
• opiniowanie optymalnych modeli kwalifikacyjnych dla kadr kierowniczych i instruktorskich w rolnictwie.

Zmiany organizacyjne dotyczące ośrodka

W 1985 r. zarządzeniem Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej Centralny Ośrodek przekształcony został w Centralny Ośrodek Oświaty i Postępu w Rolnictwie, z jednoczesnym przeniesieniem siedziby dyrekcji z Poznania do Brwinowa.