Centralny Urząd Gospodarki Materiałowej
Centralny Urząd Gospodarki Materiałowej – jednostka organizacyjna rządu istniejąca w latach 1952–1954, mająca na celu regulowanie właściwego stosowania i zużycia materiałów oraz ich obrotu i składowania
Powołanie urzędu
edytujNa podstawie dekretu z 1952 r. o Centralnym Urzędzie Gospodarki Materiałowej powołano nowy urząd[1]. Urząd podlegał Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.
Zakres działania urzędu
edytujDo zakresu działania urzędu należały sprawy:
- ustalania zasad właściwego stosowania i wykorzystania surowców i innych materiałów, paliwa, narzędzi i artykułów technicznych, zwanych w dalszym ciągu materiałami,
- normowania zużycia i zapasów materiałów,
- organizacji obrotu materiałami,
- organizacji składowania materiałów,
- inspekcji gospodarki materiałowej,
- inne czynności zlecone przez Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w zakresie gospodarki materiałowej, a w szczególności rozdzielnictwo materiałów.
Kierowanie urzędem
edytujNa czele urzędu stał Prezes, którego powoływał i odwoływał Prezes Rady Ministrów na wniosek Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.
Prezesa Urzędu zastępował wiceprezes, którego powoływał i odwoływał Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.
Skład urzędu
edytujW skład Urzędu wchodziła Państwowa Inspekcja Gospodarki Materiałowej.
Organami terenowymi Państwowej Inspekcji Gospodarki Materiałowej były delegatury okręgowe.
Delegatury okręgowe tworzył Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, który określał ich organizację i zakres działania.
Zadania Państwowej Inspekcji Gospodarki Materiałowej
edytujDo zadań Państwowej Inspekcji Gospodarki Materiałowej należało wykonywanie w stosunku do urzędów i instytucji państwowych oraz jednostek gospodarki uspołecznionej kontroli[1]:
- właściwego stosowania i zużycia materiałów oraz przestrzegania ustalonych norm zużycia i zapasów,
- celowości i prawidłowości zgłoszonego zapotrzebowania materiałowego,
- obrotu materiałami,
- składowania materiałów,
- upłynnienia nadwyżek materiałowych,
- wykonywania innych czynności z zakresu gospodarki materiałowej w zakresie zleconym przez Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.
Przy Prezesie Urzędu jako jego organ opiniodawczy działała Komisja Norm Zużycia i Zapasów. Skład i organizację Komisji oraz jej zakres działania określał Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.
Zniesienie urzędu
edytujNa podstawie dekretu z 1954 r. o zniesieniu Centralnego Urzędu Gospodarki Materiałowej zlikwidowano urząd[2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Dekret z dnia 24 kwietnia 1952 r. o Centralnym Urzędzie Gospodarki Materiałowej. Dz.U. z 1952 r. nr 22, poz. 143.
- ↑ Dekret z dnia 2 czerwca 1954 r. o zniesieniu Centralnego Urzędu Gospodarki Materiałowej. Dz.U. z 1954 r. nr 25, poz. 96.