Cerkiew Świętych Piotra i Pawła w Tule

Cerkiew Świętych Piotra i Pawłacerkiew prawosławna w Tule, w eparchii tulskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Cerkiew Świętych Piotra i Pawła
Петропавловский храм
7100107000
cerkiew parafialna
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Obwód

 tulski

Miejscowość

Tuła

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

tulska

Wezwanie

Świętych Piotra i Pawła

Wspomnienie liturgiczne

Świętych Apostołów Piotra i Pawła - 29 czerwca/12 lipca

Położenie na mapie Tuły
Mapa konturowa Tuły, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Świętych Piotra i Pawła”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Świętych Piotra i Pawła”
Położenie na mapie obwodu tulskiego
Mapa konturowa obwodu tulskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Świętych Piotra i Pawła”
Ziemia54°11′31,6″N 37°36′27,2″E/54,192111 37,607556
Strona internetowa

Historia edytuj

Cerkiew prawosławna w Tule była wzmiankowana już w połowie XVII w., jednak w 1734 budynek ten, będący w fatalnym stanie technicznym, został rozebrany. W dwa lata później wzniesiono nową cerkiew, zachowaną do naszych czasów. Została ona przebudowana w 1802, kiedy została wzniesiona dzwonnica. Kolejna przebudowa świątyni miała miejsce jeszcze w I połowie XIX wieku pod kierunkiem architekta B. Fiedosiejewa. Rozebrał on pierwotnie istniejącą kopułę i zastąpił ją nietypową w rosyjskiej architekturze religijnej rotundą. Ponowne poświęcenie cerkwi miało miejsce w 1874, w 36 lat po jej udostępnieniu wiernym. W latach 1912–1913 dokonano remontu dzwonnicy.

W latach 30. władze stalinowskie nakazały zamknięcie cerkwi, a w czasie bombardowania Tuły przez hitlerowców kilka pocisków zniszczyło górne kondygnacje dzwonnicy i część ścian rotundy. W 1978 dzwonnicę odbudowano, jednak cerkiew nie została zwrócona wiernym, pełniła nadal funkcję magazynu. 12 lipca 2011 odbyło się uroczyste otwarcie świątyni z udziałem arcybiskupa tulskiego Aleksego[1].

Architektura edytuj

Po swojej ostatniej przebudowie cerkiew otrzymała formę rotundy, do której wejście wiedzie poprzez przedsionek, nad którym wznosi się trójkondygnacyjna klasycystyczna dzwonnica zdobiona doryckimi pilastrami. Cerkiew posiada jedną kopułę pomalowaną na zielono, pozostała część budynku malowana jest na kolor biały i jasnobrązowy. Okna w przedsionku są prostokątne, otwory położone w rzędzie poniżej kopuły mają kształt półkolisty.

W cerkwi znajdowały się otoczone kultem ikony: Kazańska i Tichwińska Ikona Matki Bożej, przeniesione następnie do soboru Wszystkich Świętych w Tule.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj