Cerkiew Opieki Matki Bożej w Dudakowiczach

Cerkiew Opieki Matki Bożej
Царква Покрыва Прасвятой Багародзіцы
	cerkiew parafialna
Państwo	Białoruś
Obwód	mohylewski
Miejscowość	Dudakowicze
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Wezwanie	Opieki Matki Bożej
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1824
Data zamknięcia	lata 30. XX wieku
Aktualne przeznaczenie	nieużytkowana
Data zniszczenia	zdewastowana od czasu desakralizacji
Poprzednie wyznanie	katolickie
Dane świątyni
Styl	bizantyjsko-rosyjski
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
Wieża kościelna; • liczba wież	; 1
Kopuła; • liczba kopuł	; 1
Ołtarz; • liczba ołtarzy	; 1
Liczba naw	1
	Położenie na mapie obwodu mohylewskiego Dudakowicze, cerkiew
	Położenie na mapie Białorusi Dudakowicze, cerkiew
	54°17′14,9″N 29°54′40,3″E/54,287472 29,911194
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cerkiew Opieki Matki Bożej – zdewastowana cerkiew prawosławna w Dudakowiczach (rejon kruhelski obwodu mohylewskiego Białorusi), wzniesiona w 1824 jako katolicki kościół przy klasztorze dominikanów.

Historia edytuj

W 1701 sędzia orszański Aleksander Obuchowski ufundował w Dudakowiczach klasztor dominikański. Przy klasztorze istniał folwark, w 1824 w kompleksie budynków wzniesiono nowy kościół. Osiem lat później władze carskie skasowały klasztor, kierując zakonników do Pińska. Kościół klasztorny został przekazany parafii prawosławnej. W latach 1863–1869 miała miejsce jego gruntowna przebudowa w stylu bizantyjsko-rosyjskim^[1].

W latach 30. XX wieku cerkiew w Dudakowiczach została odebrana wiernym i zaadaptowana na magazyn zbożowy. Następnie została porzucona całkowicie i stopniowo uległa dewastacji. Istnieją plany jej odnowienia, jednak cerkiew jest nadal porzucona i niewykorzystywana^[1].

Architektura edytuj

Po przebudowie w latach 60. XIX wieku dawny kościół w Dudakowiczach reprezentuje styl rosyjsko-bizantyński. Budynek wzniesiono na planie centralnym, z czworoboczną nawą krytą pojedynczą kopułą usytuowaną na ośmiobocznym bębnie. Wieża cerkiewna jest dwukondygnacyjna, kryje ją spiczasty dach wykończony niewielką cebulastą kopułką, taka sama znajduje się na kopule nad nawą. Obiekt zdobiony był lizenami, półkolumnami, niszami i arkadowym fryzem^[1].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c GrzegorzG. Rąkowski GrzegorzG., Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi, Warszawa: Burchard Edition, 1997, s. 51–52, ISBN 83-904446-9-0, OCLC 835719268 .

Linki zewnętrzne edytuj

Fotografie zrujnowanej cerkwi

[prz-1] GrzegorzG. Rąkowski GrzegorzG., Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi, Warszawa: Burchard Edition, 1997, s. 51–52, ISBN 83-904446-9-0, OCLC 835719268 .

[1]