Wikipedia

Cerkiew Wniebowzięcia Panny Marii w Krynicy

Cerkiew Wniebowzięcia Panny Marii w Krynicy pod Hodyszewem – pierwotnie unicka cerkiew z 1775 r., znajdująca się obecnie w pobliżu wsi Hodyszewo[1]. Należała do parafii hodyszewskiej dekanatu sokołowskiego. Z chwilą przyłączenia unitów do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego stała się świątynią prawosławną[2]. Przebudowana w 1884 r. i przeniesiona z Hodyszewa do źródełka (krynicy) w miejsce dawnej kaplicy. Od okresu rewindykacji pełni funkcję świątyni rzymskokatolickiej[3].

Cerkiew Wniebowzięcia Panny Marii w Krynicy pod Hodyszewem
nr rej. 82 z 5.07.1980
Ilustracja
Zabytkowa kaplica przy źródełku
Państwo

 Polska

Miejscowość

Hodyszewo

Wyznanie

prawosławie (dawniej)
katolicyzm (obecnie)

Rodzaj

Cerkiew

Wezwanie

Wniebowzięcia Panny Marii

Historia
Data budowy

1775

Położenie na mapie gminy Nowe Piekuty
Mapa konturowa gminy Nowe Piekuty, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Wniebowzięcia Panny Marii w Krynicy pod Hodyszewem”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Wniebowzięcia Panny Marii w Krynicy pod Hodyszewem”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Wniebowzięcia Panny Marii w Krynicy pod Hodyszewem”
Położenie na mapie powiatu wysokomazowieckiego
Mapa konturowa powiatu wysokomazowieckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Wniebowzięcia Panny Marii w Krynicy pod Hodyszewem”
52°50′08,1″N 22°47′06,8″E/52,835583 22,785222
Multimedia w Wikimedia Commons

Z historii edytuj

Kiedy w II poł. XIX w. zbudowano w Hodyszewie nową, murowaną cerkiew, materiały ze starej, rozebranej cerkwi drewnianej wykorzystano do budowy małego kościółka[4] na tzw. Krynicy. Było to miejsce w niewielkim zagajniku, położone ok. 1 km od Hodyszewa. Sama nazwa - Krynica - pochodziła od znajdującej się tam ocembrowanej studni ze źródełkiem[5].

Podczas II wojny światowej kościółek doznał bardzo poważnych uszkodzeń. Zniszczeniu uległ wtedy ołtarz i posadzka, dach zaś przedziurawiony był w wielu miejscach[6]. W latach 1952–1954 przeprowadzono szereg remontów obiektu, ponadto ogrodzono teren i wytyczono aleje. W 1977 r. ułożono nową posadzkę, założono pompę do źródełka, natomiast dach kościółka przykryto blachą. W latach 80. XX w. obok kościółka powstał tzw. ogród różany, w którym umieszczono kaplice różańcowe[7].

Galeria zdjęć edytuj

  •  
    Kaplica i źródełko
  •  
    Wnętrze kaplicy (ołtarz)
  •  
    Aleja dojazdowa
  •  
    Unicka dzwonnica przerobiona na tymczasową cerkiew. Z prawej strony widoczny fragment nowej, murowanej cerkwi. fot. z 1928 r.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Haag - Kępy: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego. Warszawa: 1882, s. 89 (T. III).
  2. ↑ Od tego zaś roku [1873] przeszła z rozporządzenia władzy na obrządek prawosławny.: dz. cyt.. s. 89 (T. III).
  3. ↑ Zbigniew Romaniuk, Słownik historyczny miejscowości i postaci z terenu gminy Nowe Piekuty. Nowe Piekuty 2014 r. s. 27-58. ksiaza_druk.pdf
  4. ↑ Hodyszewo - drewniana kaplica ze źródełkiem (1884). [dostęp 2020-04-30]. (pol.).
  5. ↑ Pani pojednania - Królowa Podlasia. [dostęp 2020-04-30]. (pol.).
  6. ↑ z relacji ks. W. Jemielitego: Krynica - zabytkowa kaplica ze źródełkiem. [dostęp 2020-04-30]. (pol.).
  7. ↑ Krynica - zabytkowa kaplica ze źródełkiem. [dostęp 2020-04-30]. (pol.).

Zobacz też edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Cerkiew_Wniebowzięcia_Panny_Marii_w_Krynicy&oldid=72083296”