Cerkiew Zwiastowania w Jarosławiu

Cerkiew Zwiastowaniaprawosławna cerkiew w Jarosławiu, w dekanacie jarosławskim centralnym eparchii jarosławskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego[1].

Cerkiew Zwiastowania
Благовещенская церквовь
7610012001
cerkiew parafialna
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Obwód

 jarosławski

Miejscowość

Jarosław

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

jarosławska

Wezwanie

Zwiastowania

Wspomnienie liturgiczne

25 marca/7 kwietnia

Położenie na mapie Jarosławia
Mapa konturowa Jarosławia, w centrum znajduje się punkt z opisem „Jarosław, cerkiew Zwiastowania”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Jarosław, cerkiew Zwiastowania”
Położenie na mapie obwodu jarosławskiego
Mapa konturowa obwodu jarosławskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Jarosław, cerkiew Zwiastowania”
Ziemia57°38′03,6″N 39°53′28,8″E/57,634333 39,891333

Historia

edytuj

Cerkiew została wzniesiona w latach 1688–1702 na miejscu starszej świątyni drewnianej, która uległa zniszczeniu wskutek pożaru w 1670. W 1709[2] w jej wnętrzu powstały freski, namalowane przez Fiodora Ignatjewa i Fiodora Fiodorowa[3]. W 1745 w sąsiedztwie cerkwi Zwiastowania wzniesiono świątynię pod wezwaniem Wniebowstąpienia Pańskiego, która służyła tej samej parafii w miesiącach jesiennych i zimowych. W 1930 obie świątynie zostały zamknięte. W cerkwi Zwiastowania siedzibę miało muzeum, co pozwoliło na zachowanie XVIII-wiecznych fresków[3]. Cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego została zwrócona Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu w 1992, odremontowana i przywrócona do użytku liturgicznego[3]. Cerkiew Zwiastowania pozostawała własnością muzeum do 2008, po tej dacie również została przywrócona do pierwotnych funkcji[4].

Architektura

edytuj

Cerkiew wzniesiono z cegły, na planie czworoboku i nakryto dachem czterospadowym. Architektura świątyni na tle innych XVII-wiecznych jarosławskich cerkwi wyróżnia się prostotą: obiekt nie posiada podkletu ani galerii, a z zewnątrz dekorują go jedynie skromny fryz na bębnach oraz proste obramowania okien[3]. Pierwotnie wygląd jego cebulastych kopuł również był maksymalnie prosty, w drugiej połowie XVIII w. nadano im bardziej efektowny wygląd[2]. Od strony zachodniej cerkiew posiada obszerny przedsionek, nad którym pierwotnie znajdowała się trójkondygnacyjna dzwonnica, rozebrana po 1917[3]. Cerkiew w XVIII w. posłużyła jako wzór dla kolejnych prawosławnych świątyń wznoszonych w Jarosławiu[3].

Przypisy

edytuj
  1. Ярославское Центральное благочиние [online], yareparhia.ru [dostęp 2016-12-28].
  2. a b E. Dobrowolska, B. Gniedowski, Jarosławl, Tutajew, Iskusstwo, Moskwa 1971, s. 140.
  3. a b c d e f Благовещенская и Вознесенская церкви [online], yaroslavlru.ru [dostęp 2016-12-28].
  4. Церковь Благовещения Пресвятой Богородицы Благовещенского прихода [online], temples.ru [dostęp 2016-12-28].