Cesarski piekarz (cz. Císařův pekař a pekařův císař) – dwuczęściowa czechosłowacka komedia historyczna fantasy z 1952 roku. Akcja filmu rozgrywa się za panowania Rudolfa II, cesarza rzymskiego i został nakręcony w kolorze[3] (nie jest to typowe dla filmów czechosłowackich w tym okresie), ze względu na międzynarodową premierę. To jeden z najbardziej znanych filmów Jana Wericha, który gra podwójną rolę cesarza Rudolfa i piekarza Matěja.

Cesarski piekarz
Císařův pekař a pekařův císař
Ilustracja
Model Golema z filmu
Gatunek

historia
fantasy
komedia
baśń

Data premiery

4 stycznia 1952
kwiecień 1953[1] (Polska)

Kraj produkcji

Czechosłowacja

Język

czeski

Czas trwania

80 min (I część)
64 min (II część)

Reżyseria

Martin Frič

Scenariusz

Jan Werich
Jiří Brdečka

Główne role

Jan Werich

Muzyka

Julius Kalaš

Zdjęcia

Jan Stallich

Scenografia

Vladimír Mácha
Vladimir Slepicka

Kostiumy

Jiří Trnka
Vladimír Synek

Montaż

Jan Kohout

Produkcja

Martin Frič

Wytwórnia

Československý státní film

Dystrybucja

Rozdělovna filmů Československého státního filmu

Budżet

7 220 000 Kčs[2]

Strona internetowa

Dystrybucją na terenie Polski zajmowała się Centrala Wynajmu Filmów[4].

Obsada

edytuj

Produkcja

edytuj

Jan Werich i Jiří Voskovec próbowali nakręcić film na podstawie swojej sztuki Golem w latach trzydziestych. Ten film ostatecznie stał się Le Golem wyreżyserowany przez Juliena Duviviera, który w znaczący sposób przeredagował scenariusz i zmienił go w horror. Werich powrócił do tego tematu w latach pięćdziesiątych i wraz z Jiřim Brdečką napisał scenariusz. Pierwotnie reżyserował Jiří Krejčík, ale po sporach z Werichem Krejčík został zastąpiony przez Martina Friča[5]. Cały film został nakręcony w Studiu Barrandov. Był to trzeci pełnometrażowy, czechosłowacki film kolorowy po Janie Rohaczu z Dube i Temno[2]. Został nakręcony na taśmie Eastmancolor i Agfacolor. Kostiumy powstały według projektów Jiříego Trnki[6].

Premiera

edytuj

Cesarski piekarz miał premierę 4 stycznia 1952 roku jako dwuczęściowy film, trwający 144 minut[7].

Wersja międzynarodowa

edytuj

Przygotowano 112-minutową jednoczęściową wersję międzynarodową, w której wycięto większość scen o charakterze propagandowym[7]. Z powodzeniem był dystrybuowany w wielu krajach, w tym we Włoszech, RFN, NRD, Szwecji, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Finlandii, Francji, Belgii czy Argentynie.

Przypisy

edytuj
  1. Cesarski piekarz. „Film”. 17, s. 8-9, 1953-04-19. Warszawa: Filmowa Agencja Wydawnicza. [dostęp 2022-02-12]. 
  2. a b Jan Kliment: Výroba a distribuce barevných filmů. Masaryk University. [dostęp 2021-05-05]. (cz.).
  3. Stanisław Grzelecki. Cesarski piekarz. „Film”. 19, s. 11, 1953-05-10. Warszawa: Filmowa Agencja Wydawnicza. [dostęp 2022-02-12]. 
  4. CESARSKI PIEKARZ. Gapla. [dostęp 2021-05-05]. (pol.).
  5. Zapomenuté zajímavosti o filmu Pekařův císař: V+W chtěli natočit Golema. Prima. [dostęp 2021-05-05]. (cz.).
  6. Werichův pekař a císař: Agitka, legenda, historie – ale hlavně sranda. Ceskatelevize.cz, 2012-01-04. [dostęp 2021-05-05]. (cz.).
  7. a b Císařův pekař – Pekařův císař. CSFD.cz. [dostęp 2021-05-05]. (cz.).

Linki zewnętrzne

edytuj