Chelonologia
Chelonologia (z gr. χελώνα chelóna – „żółw” i λόγος lógos – „nauka”) – gałąź zoologii, dział w reptiliologii i herpetologii zajmujący się badaniami żółwi.
Do rozwoju polskiej chelonologii znacząco przyczynił się prof. dr hab. Marian Młynarski, to on w 1969 roku wprowadził termin "chelonologia", na podstawie książki rosyjskiego zoologa Alexandra Straucha (1832–1893) „Chelonologische Studien”[1]. Zainteresowania badawcze prof. dr. hab. Mariana Młynarskiego skupiały się na głównie na paleontologii żółwi, ale przyczynił również się do zachowania wielu stanowisk żółwia błotnego w Polsce. Wynikiem prowadzonych przez niego prac badawczych było wiele książek dotyczących żółwi[2].
Już na początku XIX wieku badania nad poznaniem anatomii żółwi prowadził Ludwik Henryk Bojanus, profesor Uniwersytetu Wileńskiego. Przez 10 lat pracował nad dokładnym poznaniem anatomii tych zwierząt i wykonał sekcję około 500 okazów, w wyniku tych badań powstała książka "Anatome testudinis Europaeae"[3], wydrukowanych zostało tylko 80 egzemplarzy[4].
Badania m.in. nad żółwiami prowadził również na Uniwersytecie Jagiellońskim prof. Roman J. Wojtusiak, powstała wówczas praca pt. "Świat wrażeń wzrokowych u żółwi"[5].
Chelonologia obejmuje następujące dziedziny:
Bibliografia edytuj
- Alexander Strauch: Chelonologische Studien. 1862.
Przypisy edytuj
- ↑ Igor G. Danilov and James F. Parham: FOSSIL TURTLE RESEARCH. St. Petersburg: 2006.
- ↑ Lista publikacji Mariana Młynarskiego.
- ↑ Ludwik Henryk Bojanus: Anatome testudinis Europaeae. Vilnae 1819—1821. Pewna część nakładu datowana jest: Lipsiae 1822: 1819-1821. DOI: 10.5962/bhl.title.3878.
- ↑ Fedorowicz, Zygmunt: Ludwik Henryk Bojanus. Wrocław, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Zoologiczny, 1958.
- ↑ Roman J. Wojtusiak: Świat wrażeń wzrokowych u żółwi. Kraków: Osobne odbicie z Rocz. Wydz. Filozof. UJ Tom 1, z. 2. 1930-1934 pod red. prof. dra Z. Jachimeckiego, 1935.