Cherubin (biskup poznański)
Cherubin (zm. ok. 1180) – biskup poznański prawdopodobnie od 1172.
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data śmierci |
ok. 1180 |
| Biskup poznański | |
| Okres sprawowania |
1172–1180 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
Przed objęciem biskupstwa był kanclerzem Mieszka Starego (ok. 1167). Jako biskup poznański uczestniczył w synodzie w Łęczycy w 1180 roku. Niedługo po tym zjeździe zapewne zmarł, gdyż według wypisu z Antiquitatum monasterii Lubinensis już ok. 1180 roku jego następca Arnold wydał przywilej dla opactwa w Lubiniu.
Władysław Semkowicz identyfikuje go jako ojca rycerza Jana poświadczonego w dokumentach z 1228 i 1230 oraz protoplastę rodu Sulimów[1]. Od biskupa Cherubina pochodzi zapewne nazwa miejscowości Cherubinowice w sandomierskim, która później należała do dóbr rodowych Sulimów.
Rocznik Lubiński z końca XIII wieku błędnie podaje, jakoby sprawował swój urząd od 1164 i zmarł w 1172. Przyjmuje się, że w Roczniku doszło do zamiany kolejności Radwana i Cherubina.
Przypisy
edytuj- ↑ Celibat duchowieństwa wprowadzono w Polsce dopiero w 1197.
Bibliografia
edytuj- Stanisław Karwowski, Biskupi poznańscy z XII i początku XIII wieku, Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego T. 37, Poznań 1911, s. 121-122
- Karol Maleczyński: O kanclerzach polskich XII wieku, Kwartalnik Historyczny, nr 42 (1928), s. 38-39
- Władysław Semkowicz: Nieznane nadania na rzecz opactwa jędrzejowskiego, Kwartalnik Historyczny, nr 24 (1910), s. 83-90
- ANTENACI RAFAŁA BRATOSZEWSKIEGO HERBU SULIMA