Chiljido (kor. 칠지도, hancha 七支刀, jap. Shichishitō 七支刀 lub Nanatsusaya no tachi 七枝刀) – przechowywany w chramie Isonokami w japońskim mieście Tenri[1] miecz o siedmiu odgałęzieniach (a właściwie ceremonialna włócznia), będący najstarszym znanym koreańskim zabytkiem epigraficznym[1].

Chiljido
Ilustracja
Replika miecza, znajdująca się w Seulu.
Nazwa koreańska
Hangul

칠지도

Hancha

七支刀

Transkrypcja poprawiona

Chiljido

Transkrypcja MCR

Ch’ilchido

Miecz został odnaleziony w skarbcu chramu w 1873 roku[2]. Wykonany jest ze stali[3]. Zabytek ma 74,8 cm długości[4] (9,3 cm głownia i 65,5 cm ostrze[1]) i grubość 4-5 mm[4]. Na jego powierzchni wyryto inkrustowaną złotem 61-znakową inskrypcję[1] (34 znaki z jednej strony i 27 z drugiej[5]). Zgodnie z jej treścią, został podarowany w 369 roku władcy japońskiemu przez króla Baekje. Część badaczy utożsamia artefakt ze wspomnianym w kronice Nihon-shoki mieczem, jaki miała otrzymać w darze od Koreańczyków cesarzowa Jingū[3].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Encyklopedia Historyczna Świata. T. III. Starożytność, część 2. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 2000, s. 241.
  2. William Wayne Farris: Sacred Texts and Burried Treasures. Issues in the Historical Archaeology of Ancient Japan. Honolulu: University of Hawaiʻi Press, 1998, s. 60.
  3. a b Park Seong-Rae: Science and Technology in Korean History. Excursions, Innovations, and Issues. Fremont: Jain Publishing Company, 2005, s. 28.
  4. a b Donald B. Wagner: Iron and Steel in Ancient China. Leiden: E.J. Brill, 1993, s. 309.
  5. The Cambridge History of Japan. T. I. Ancient Japan. Cambridge: Cambridge University Press, 1993, s. 121.