Chorągiew tatarska Murzy Koryckiego

Chorągiew tatarska Murzy Koryckiego - chorągiew tatarska jazdy koronnej II połowy XVII wieku.

Rotmistrzem chorągwi był Murza Korycki^[1].

Jej żołnierze brali udział w działaniach zbrojnych wojnie polsko-kozacko-tatarskiej 1666–1671. W 1672 przeszli na stronę Turcji i sułtana Imperium osmańskiego Mehmeda IV.

Bunt Tatarów w 1672

Pierwsze chorągwie tatarskie zaczęły porzucać swoje leża pod koniec 1671, jednak dopiero wiosną 1672 doszło do prawdziwego buntu jazdy tatarskiej, kiedy to na stronę turecką przeszło kilkunastu rotmistrzów tatarskich wraz ze swymi chorągwiami.

Byli to m.in.: Adamowicz, Aleksandrowicz, Murza Korycki, Samuel Krzeczowski, Adam Murawski, Dżafar Murawski, Hussejn Murawski, Samuel Murza, Samuel Sulimanowicz, Daniel Szabłowski, Lechtezar Szabłowski^[2].

Wystąpieniem tym kierował rotmistrz Aleksander Kryczyński. Jako jeden z nielicznych do buntu nie przystąpił rotmistrz Krzysztof Szachmancer, który nakazał swym żołnierzom powrót do Ostroga.

Przypisy

↑ Murza to po tatarsku "książę" - tytuł nadawany Tatarom, którzy np. wykazali się męstwem w armii tureckiej.
↑ Kolejność nazwisk - alfabetyczna.

Bibliografia

PiotrP. Borawski PiotrP., Tatarzy w dawnej Rzeczypospolitej, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1986, ISBN 83-205-3747-9, OCLC 830218869 .
Konstanty Górski: Historya jazdy polskiej. Kraków: Spółka Wydawnicza Polska, 1894.

[1] Murza to po tatarsku "książę" - tytuł nadawany Tatarom, którzy np. wykazali się męstwem w armii tureckiej.

[2] Kolejność nazwisk - alfabetyczna.

[1]

[2]